Monday 28 March 2016

Shaista Parveen Profile by Sana Shaikh

Shaista Parveen  Profile by Sana Shaikh
ثناء شیخ 
رول نمبر55 
میڈیا اینڈ کمیونیکیشن 
ایم۔اے پریویس 
پروفائل
شائستہ پروین
شائستہ پروین ایک سماجی کارکن اور کامیاب بزنس ویمن کے نام سے جانی جاتی ہیں،آپ ۰۷۹۱ءکو گھوٹکی میں پیدا ہوئی،ابتدائی تعلیم اپنے والد سے حاصل کی، ابھی دس جماعت مکمل ہی کی تھیں کہ آپ کی بہت چھوٹی عمرمیں شادی کرادی گئی آپ کے والد مجیب علی جو خود ایک استاد رہہ چکے تھے ،انہوں نے آپ کے لئے شریک حیات بھی ایک استاد ہی کو منتخب کیا ،شادی کے کچھ عرصے بعد ہی آپ اپنے شوہر کے ہمراہ سکھرمنتقل ہوگئیں اور اپنی ازدواجی زندگی سکھرمیں گذارنے لگیں،آپ کی دوبیٹیاں ہیں،جن میں سے بڑی بیٹی ڈاکٹری کے شعبہ سے منسلک ہے ،جب
کہ چھوٹی بیٹی فیشن ڈیزائنگ کے شعبہ سے وابستہ ہے اوربزنس کو آگے بڑھانے کی کوششوں میں گامزن ہے ۔
شائستہ پروین کے خاوند غفار کا تعلق ایک مڈل کلاس فیملی سے تھا،جو کے ایک پرائیویٹ اسکول میں شعبہ اسلامیات کے ٹیچر تھے ،کچھ وقت ہی گزراتھا کہ آپ کے خاوند روڈایکسیڈینٹ میں دنیا فانی سے رخصت ہوگئے۔آپ نے اپنی زندگی میں ایسا قیامت خیز وقت بھی دیکھا جب دو وقت کی روٹی بھی میسر نہیں تھی اورنہ ہی پہننے کو اچھے کپڑے تھے،اتنے مشکل حالات میں بھی آپ نے بہت دلیری اورہمت سے کام لیااور لوگوں کے سامنے ہاتھ پھیلانے کے بجائے خودمحنت کرکے حلال کمائی کو ترجیح دی، انسان چاہے زیادہ تعلیم یافتہ نہ ہو،مگر ہر انسان میں کوئی نہ کوئی ہنر ضرورہوتا ہے اورایسا ہی ایک ہنر آپ کو وراثت میں ملا،سلائی کڑھائی ہو یا کشیدہ کاری ،سادی کڑھائی کو یا موتی کڑھائی ہر طرح کی ڈیزائننگ میں آپ کو مہارت حاصل تھی۔
شروعات میں آپ نے گھر گھر جاکر کڑھائی سلائی کے آرڈر لینا شروع کئے پھر آہستہ آہستہ آرڈرگھروں تک ہی محدود نہ رہے بلکہ بڑے بڑے دکانداراورفیکٹریوں سے بھی آپ کو کام ملنے لگا،مسلسل محنت اور لگن سے آپ نے”Hand Embroid“کے نام سے خودایک اکیڈمی شروع کی جہاں ہزاروں کی تعدادمیں گھریلو عورتیں ،لڑکیوں کو سلائی کڑھائی کاکام سکھایا جاتا تھا۔
بطورسماجی کارکن بھی آ پ نے ہزاروں عورتوں کے مسائل کو نہ صرف حل کیا بلکہ ایساپلیٹ فارم بھی مہیا کیا جہاں وہ ایک خودمختارعورت بن کر ابھرسکیں اسی عزم کے ساتھ آپ نے ”پہچان اپنا ہنر “ کے نام سے ایک مہم کا آغاز کیا جس کا مقصدصرف عورتوں کو خود مختار بنانا ہی نہیں بلکہ ان عورتوںکے ہنر کو پہچان دلوانا تھا،ہنرمختلف پکوان میں مہارت کا ہو یا سوئیٹر بُننے کا ہو ہر چھوٹے بڑے کام کو فوقیت دی گئی۔اس مہم نے ہزاروں عورتوں کو روزگارمہیا کیا،جو گھربیٹھے باخوبی اپنے کام کو سرانجام دے رہی ہیں۔آپ نے مہم نہ صرف سکھر بلکہ اپنے آبائی شہر گھوٹکی میں بھی شروع کی اور وہاں بھی عورتوں کو وسائل فراہم کئے تاکہ ہر عورت مردوں کے شانہ بشانہ کام کرسکیں،مختلف اقسام کی کڑھائی میں آپ کو مہارت حاصل تھی ہی لیکن ماڈرن زمانے کے فیشن اور ڈیزائننگ سے باخبر رہنے کے لئے آپ نے کراچی جاکر مختلف کورسس بھی کئے اور آج اپنی چھوٹی بیٹی کے ہمراہ ایک کامیاب بزنس ویمن کے طورپر اپنا بوتیک چلارہی ہیں۔
شائستہ پروین اردوزبان میں”زندگی اورتلخ لمحات“ کے نام سے کتاب بھی لکھ رہی ہیںجس میں کچھ لمحون کو یاد کرتے ہوئے کہتی ہیں کہ انسان خود کو بہت حقیت سمجھتا ہے،خاص کر ایک گھریلو عورت جسے اللہ نے خدادات صلاحیتوں سے نوازا ہے،اگرہر عورت اپنی اہمیت کو سمجھ لے تو اسے آگے بڑھنے اور کامیاب ہونے سے کوئی نہیں روک سکتا۔
شائستہ پروین ایک خوش مزاج خاتون ہیں،جو عورتوں کے ہر چھوٹے بڑے مسائل کو خوش اسلوبی سے حل کرنے میں مہارت رکھتی ہیں آپ کو صرف عورتوں میں ہی مقبولیت حاصل نہیں بلکہ بڑے بڑے کاروباری آدمی بھی آپ کے ہنر اور کامیابی کی داددیتے ہیں۔آپ نے عورتوں کے ہر مقام میں اپنا رول باخوبی نبھایا ہے اور نبھارہی ہیں اگر آپ کوایک آئیڈیل خاتون کا نام دیا جائے توغلط نہ ہوگا۔

Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi

#Profile, #ShaistaParveen, #SohailSangi,  #Sana Shaikh 

معزور هوندي حوصلا پهاڙ جيڏا بلند Shafqat Ali Shah

Please writer proper file name
 Profile -Mahadi Shah
if it is revised : Profile -Mahadi Shah -Revised
Also write ur name in Sindhi in the writing piece and category of writing i.e Interview, article, feature etc this should also be written in the writing piece. 
 Next time without proper file name  it will be rejected. Ur profile has been uploaded
Profile by: Ghulam Mahdi Shah 
Roll No: 25 (M.A Previous) 
معزور هوندي حوصلا پهاڙ جيڏا بلند
 شفقت علي شاهه  جو پروفائيل

مهدي شاهه
معزوري کي ڪمزوري نه سمجھندڙ سيد شفقت علي شاهه ڳوٺ سيد پناهه شاهه ضلعو ٽنڊو الهيار جو رهواسي آهي.
آءُ ڄائي ڄم کان معزور نه هئس هي بيماري مونکي 5 سالن جي عمر ۾ ٿي.
سيد شفقت علي شاهه
ان بيماري کان پوءِ اسان سنڌ جو ڪو ڊاڪٽر نه ڇڏيو جنهن ۾ ٽنڊو آدم، حيدرآباد، ڪراچي، نواب شاهه جا مشهور ڊاڪٽر شامل
آهن.
زندگي جو هي ڪڙو سچ ڪڏهن به ويساري نه سگھندس پر مجبوري خاطر هن سچ کي تسليم ڪرڻو پيو آهسته آهسته جئين زندگي گذرندي رهي تئين ضرورتون به وڌنديون رهيون پنهنجي دوستن سان ملڻ جلڻ لاءِ هڪ سائيڪل جي ضرورت پئي جڏهن ان سائيڪل جي ضرورت پوري ٿي ۽ دوستن ڏانهن وڃڻ لڳس ٽائيم ڪيئن گذرندو هو ڪا خبر ڪانه پئي.
پنهنجي بيماري واري صدمي کي رفته رفته ويسارڻ جي ڪوشش ڪئي پر هن دنيا جا پٿر دل ماڻهو ويسارڻ نه پيا ڏين جڏهن به ڪو تعانو ڏيندا هئا ته پراڻا سور به جاڳي پوندا هئا پر رب جي رضا سمجھي دل کي تسلي ڏيندو هئس.
اڪثر بابا جا دوست ايندا هئا ۽ اهي ڪچهري ۾ ڳالهيون ڪندا هئا ته ايران ۾ مولا علي رضا عليه اسلام جي روضي تي وڏا معجزا ٿيندا آهن جڏهن مون اهيا ڳالهه ٻڌي ته دل ۾ خيال ڪيم ته ڇو نه آءُ به مولا علي رضا عليه اسلام جي زيارت جو شرف حاصل ڪيان من رب راضي ٿي پئي ۽ هن معزوري مان هميشه جي لاءِ نجات ملي وڃي اهو خيال ڪري صبح جو اٿي بابا کي عرض ڪيم ته مونکي پاسپورٽ ٺهرائي ڏيو ته جيئن آءُ به مولا علي رضا عليه اسلام جي قبر جي زيارت ڪيان بابا پڇيو ته پٽ اهو اوچتو خيال ڪيئن آيو؟ ڪا خاص وجه ها بابا وجا اها آهي ته آءُ معزور آهيان ۽ هتي ڪافي ڊاڪٽرن کي ڏيکاري چڪا آهيون پر ڪو به فرق نه پيو آهي هاڻ دل ٿي چوي مولا رضا جي زيارت ڪري اتي پروردگار کي ٻاجھايان من ڪا دعا آگھامي پوي بابا شفقت مان ڀاڪر پائي چمي ڏئي چيائين ته سڀاڻي ئي حيدرآباد هلي پاسپورٽ ٺهرايون ٿا بابا جو اهو جواب ٻڌي دل ڏاڍي خوش ٿي رات جو سمهان پيو ته خوشي مان ننڊ ئي نه پئي اچي هڪ هڪ پل ڪلاڪ جيان پوري ڪري رات جي اونداهي سج جي چمڪندڙ روشني ۾ مٽجڻ لڳي جيئن صبح ٿي تيار ٿي جيئن حيدرآباد لاءِ روانه ٿيا سين سڌو پاسپورٽ آفيس پهچي پهرين فرست ۾ ارجنٽ پاسپورٽ ٺهرايوسين ڪجھ ڏينهن کان پوءِ پاسپورٽ ملي ويو ۽ جلدي ۾ ويزا لڳرائي آءُ پنهنجي پوري فيملي سان گڏ ايران ڏانهن روانه ٿياسين.
ايران پهچي هوٽل ورتي سين سفر جي ٿڪاوٽ ڀڄي سين صبح جو مولا علي رضا عليه اسلام جي زيارت ڪرڻ لاءِ مشهد ڏانهن روانه ٿياسين جيئن مشهد ۾ داخل ٿياسين ته هزارين نه پر لکين ماڻهو اتي زيارت لاءِ مولا علي رضا عليه اسلام جي صحن ۾ موجود هئا آءُ حيران ۽ پريشان ٿي ويس ته آءُ ته اڳي ئي معزور بي بس ۽ لاچار آهيان هتي جيڪي ماڻهو موجود هئا اهي ئي پريشان اسان ڪيئن زيارت ڪنداسين.
پر شايد اتي پهچڻ سائين منهنجون دعائون قبول ٿيڻ لڳيون دل ۾ اهو ئي خيال آيو پي ته شايد اڄ منهنجي زيارت ڪانه ٿيندي جيئن توڪل بر خدا صحن ۾ اندر داخل ٿياسين ته مونکي ۽ منهنجي بابا کي ويل چيئر تي خادم حرمين بابا کي هٽائي پاڻ ويل چيئر هلائي باقائدا پروٽوڪول سان مونکي زيارت ڪرائي.
جڏهن زيارت ڪري ٻاهر نڪتاسين ته باب الحوائج دروازي ڏانهن وڃڻ لڳاسين جيڏي محل باب الحوائج دروازي ڏانهن پهتاسين ته اتي ته منظر ئي عجيب هو اتي سون جي تعداد ۾ مريض شفا خاطر آيل هئا. ڪي اکين کان نابين هئا ته ڪي وري ڪنن کان ٻوڙا ته ڪي وري مون وانگر معزور الله جي زات تي يقين رکي باب الحوائج دروازي تي وڃي ويٺاسين حسب دستور هنن جي رسم آهي ته هڪ زنجير جو پاسو باب الحوائج دروازي ۾ ته ٻيو پاسو مريض کي ٻڌو ويندو هو.
اسان مغرب جي نماز کان پهرين آيل هئاسين اسان کي اتي فجر جي نماز جو ٽائيم پئيجي ويو هو جيئن ئي فجر جي نماز ختم ٿي ته هڪ نور جي شئا نڪتي اها اڏامندي ان مريض کي لڳي جيڪو اکين کان نابين هيو اهو منظر ڏسي لکين ماڻهن جي زبان تي صلوات جو ورد هيو.
اهو معجزو ڏسي مونکي ايڏي خوشي ٿي ڄڻ منهنجون سڀ دعائون قبول ٿي ويون. ان سان گڏ ايران جي اطراف جون زيارتون ڪري پنهنجي وطن ڏانهن واپس روانه ٿياسون.
ڪجھ ٽائيم کان پوءِ منهنجي گھر جي ٽي، وي خراب ٿي پئي آءُ ٿورو گھڻو هن ڪم مان ڄاڻيندو هئس پر ڪڏهن ڪا ٽي، وي کولي ٺاهي ڪانه دل ۾ خيال ڪيم ته خراب ته هو ئي ٿي پئي آهي ٺهي ته ٺيڪ آ نه ته هو ئي خراب آ!! 
بسم لله ڪري ٽي، وي کولي جيڪا به ان ۾ خرابي هئي هئا ٺيڪ ڪري جڏهن چالو ڪيم ته ٽي،وي هلي وئي ڪنهن انسان کي گر ڪنهن به ڪم ۾ ڪاميابي ملندي آهي ته ان جي ان ڪم ۾ دلچسپي وڌي ويندي آهي ائين آهسته آهسته ٽي،وي ريڊيو ۽ ٻيون ڪيتريون ئي اليڪٽرانڪ شيون پڻ ٺاهيون الله جي فضل ڪرم سان ڪٿي به مايوسي جو منهن ڏسڻو نه پيو.
هيئر آءُ رڪشا ڊرائيور به آهيان جڏهن مون رڪشا ورتو ته ماڻهن مونکي تعنا ڏنا هاڻ هي جڏو به رڪشا هلائيندو؟ رڪشا هلائڻ لاءِ ڄگھين جو هجڻ لازمي آهي ڪجھ ماڻهو به پنهنجي جڳهه تي صحيح هيا. پر اهو تعنو مونکا برداشت نه ٿيو دل ۾ وچن ڪيم ته آءُ ناممڪن کي ممڪن بڻائي ڏيکاريندس چوندا آهن ته حمت بندا مدد خدا.
بس آءُ پنهنجي ڳوٺ جي هڪ ڊرائيور سان گڏجي هڪ ويلڊر وٽ وياسين اتي اسان هڪ لوهه  جو پائيپ ورتو سين جيڪو مون گيئر ۽ بريڪ ۾ ويلڊ ڪرايو. ايترو ته ڊگھو پائيپ هو جو اگر آءُ هڪ هٿ اسٽرنگ مان ڪڍي بريڪ يا گيئر هڻا ته ڀا آساني هڻي سگھان اهو ڪم ڪرائي اسان پنهنجي ڳوٺ واپس پهتاسين ڪجھ ڏينهن مسلسل ڊرائيور سان گڏ رڪشا سکڻ لاءِ ويندو هيس منهنجي پرودگار جا لکين ڪرم ۽ بيحد شڪر گذار آهيان جنهن منهنجي هر خواهش پوري ڪئي هاڻ مونکي معزور هجڻ تي منهنجي رب کان ڪا شڪايت نه آهي. منهنجي حيثيت کان وڌيڪ مونکي خوشيون عطا ڪيون اٿس. 
Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi
#SohailSangi, #MahdiShah, #ShafqatAliSha

ستار ساجن آرٽ جي دنيا جو ڪردارby Abdul Sattar Lakho

Revised
Profile by Abdul Sattar Lakho
آرٽ جي دنيا جو ساجن ڪردار
عبدالستار پنهيار عرف ”ستار ساجن“

 عبدالستار لاکو

سنڌي ثقافت جي شاندار تاريخ واري تسلسل ۾ اسٽيج ڊرامن سميت سنڌي موسيقي توڙي آرٽ جي دنيا جا انيڪ ڪردار پنهنجي قابليتن مڃرائڻ ڪري ايندڙ نسلن تائين هڪ اتساهه جوڳو مثال رهيا آهن، عبدالستار پنهيار عرف ستار ساجن به هڪ بهترين آرٽسٽ، ليکڪ ۽ ڪلاسيڪل ڊانسر طور پاڻ ملهايو آهي.

عبدالستار پنهيار کي ثقافت ۽ موسيقي جي دنيا ۾ ڪيل خدمتن جي ڪري ”ستار ساجن“ جو نالو ڏنو ويو. جيڪو سنڌ جي مشهور جي نامياري آرٽسٽ مرحوم محمد عثمان چانڊيو کيس اهو نالو ڏنو. ستار ساجن 1963ع ۾ جيڪب آباد جي ڊکڻ محلا ۾ پيدا ٿيو، جيڪو هاڻي ڄامشورو شهر لڳ سيدآباد واري علائقي ۾ رهاڪو آهي. ستار ساجن جي تعليم پرائمري تعليم حميديه پرائمري اسڪول، جيڪب آباد ۾ حاصل ڪئي جنهن بعد وڌيڪ تعليم لاءِ سيڪنڊري ۽ هائير تعليم نور محمد هاءِ اسڪول، حيدرآباد مان حاصل ڪئي ۽ بيچلرس جي ڊگري وري هن جيڪب آباد جي ڪاليج مان ڪيائين جنهن بعد هن سوشالاجي شعبي ۾ ماسٽرس جي تعليم شاهه عبدالطيف يونيورسٽي خيرپور مان حاصل ڪيائين. تعليم سان گڏوگڏ اداڪاري، موسيقي کي ڊرامه لکڻ وارو ڪم پڻ جاري رکيو.

 هن جو والد خدا بخش پنهيار ٽرانسپورٽر هو، جيڪو محدود سوچ رکندڙ ۽ آرٽ ۽ موسيقي کان پري ماڻهو هو، جنهن چاهيو پئي ته سندس فرزند عبدالستار خانداني پيشي يعني ٽرانسپورٽ ۾ پير پائيِ ۽ خاندان کي ان ڪاروبار کي هٿي وٺرائي، پر عبدالستار جيڪو آرٽ ۽ موسيقي ۽ آزاد سوچ رکندڙ، ان جي ننده ڪندي آرامداهه زندگي کي پاڻ کان پري ڪري کاهوڙي ڪردار ادا ڪندي پنهنجي پاڻ جي مڃندي سن 1973ع ڌاري جڳ مشهور ڪلاسڪ اداڪار منور ضريف جي فلم ”جيرا بليڊ“ کان متاثر ٿي ستار ساجن کي اداڪاري ۽ موسيقي ڏانهن لاڙو ڪيو، جنهن جي شروعات هن 1978ع ۾ هڪ سنڌي اسٽيج ڊرامي ”مظلوم هاري“  ۾ اداڪاري ڪندي پنهنجي ڪردار کي اجاگر ڪرڻ لاءِ اداڪاري جي شروعات ڪئي. اداڪاري جي ڪم ۾ هن کي بهترين موٽ ملڻ لڳي، جنهن بعد هن ڪلاسيڪل ڊانس، ڪاميڊي،  موسيقي ۽ ڊراما لکڻ ڏانهن لاڙو ڪيو. جنهن بعد ستارساجن ڊرامن ۾ اداڪاري، ڪلاسڪ ڊانس شروع ڪيائين جنهن ڪري سندس نالو بهترين اداڪارن ۾ شمار ٿيڻ لڳو.

ستار ساجن اداڪاري کي بنياد بڻائيندڙ بهترين ڪردار ادا ڪندي هن پاڪستان ٽيلي وزن ۾ پير پائيدي سولو پلي ۽ ڊرامن  ڪم ڪرڻ شروع ڪيو جنهن مان جڳ مشهور سولو پلي ”گڊي“ ۾ اداڪاري ڪئي، ٽيلي وزن ۾ ڪم ڪرڻ سان گڏوگڏ هن اسٽيج ڊرامه لکڻ، انهن ۾ ڪم ڪرڻ، ڊانس ۽ ان سان گڏوگڏ ان جي سکيا ڏيڻ پڻ شروع ڪيائين. موجوده جديد دور کان اڳ سن 1990ع ۾ ستار ساجن ۽ سندس دوستن پاران جيڪب آباد ۽ سندس پيدائش واري جاءِ ڊکڻ محلا ۾ هڪ ”اسٽار آرٽس پروڊڪشن هائوس“ نالي اداڪاري، موسيقي، ڊانس ۽ آرٽ جي دنيا سان لاڳاپيل شين جي سکيا ڏيڻ لاءِ پاڻ پروڊڪشن هائوس قائم ڪيائين. جتان سکيا وٺندڙ ۽ سکيا ڏيندڙن پاران پنهنجي شهر ۽ آسپاس جي ڳوٺن شهرن دادو، ميهڙ، ڪي اين شاهه ۽ جهر جهنگ ۾ اسٽيج ڊرامه، موسيقي ۽ ٿيٽرز ۾ پروگرام ڪيا. ان سان گڏوگڏ هن پاران آرٽ جي دنيا جي لاءِ کاهوڙي ڪردار ادا ڪندو مختلف ڳوٺن ۽ شهرن ۾ آرٽ ۽ موسيقي کي هٿي وٺرائڻ لاءِ رابطا مهم شروع ڪئي، ماڻهن کي آرٽ جي حوالي سان ڄاڻ ڏيڻ، پمفليٽ، بينر ۽ آرٽ کي عام ڪرڻ جي لاءِ تمام گهڻيون ڪوششون ڪيون.

ان سان گڏوگڏ ستار ساجن پاران پهرين سنڌي چينل ڪي ٽي اين جي مشهور ڊرامي ”پٿر دنيا“ سان گڏو گڏ آواز ٽي وي، سنڌ ٽي وي جي ڊرامن ۾ پڻ اداڪار طور فن جو مظاهرو ڪيو آهي، سنڌي ڊرامن سان گڏوگڏ هن سرائڪي چينلز جي ڊرامن ۽ اسٽيج ڊرامن پڻ ڪم ڪندي آرٽ جي دنيا ۾ ڪم ڪرڻ ۽ سکيا ڏيڻ جو ڪم جاري رکيو آهي. ستار ساجن جا منور علي زهري، سڪينه سمون، زيبا بختيار، لالا سڌير پسنديده ڪردار رهيا آهن.

خوش مزاج طبيعت رکندڙ ستارساجن جيڪوآرٽ جي دنيا ۾ کاهوڙي ڪرداررشتيدارن ۽ اولاد سان گڏوگڏ هر ڪنهن سان دوستاڻو رويو رکندڙ ڪردار جن پنهنجي ڪم آرٽ ۽ موسيقي کي هٿي وٺرائڻ لاءِ ڏنهن رات اڻ ٿڪ محنت ڪرڻ جاري رکندي خدمت ڪري رهيا آهن. انهن جي محنت سان عام و خاص کي آرٽ ۽ موسيقي بابت ڄاڻ پڻ هڪ بهتر عمل آهي.



 عبدالستار لاکو
Roll#2k16MMC04


-------------------------------------------------------------------------------------------------
Referred back. It is too short. we need 600 plus words. Photo of profile personality is must. Some attributions and quotes, about his nature, compare and contrast with  other people of his field or who rose in this filed like him/
 Word کاهوڙي is very very heavy no such thing is available in ur piece.
 Please refile it till Thursday 
 پروفائيل
عبدالستار پنهيار عرف ”ستار ساجن“ آرٽ جي دنيا جو کاهوڙي ڪردار
 عبدالستار لاکو
Roll#2k16MMC04

سنڌ ڌرتي تي قديم تهذيب ۽ سنڌي ثقافت جي شاندار تاريخ واري تسلسل ۾ اسٽيج ڊرامن سميت سنڌي موسيقي توڙي آرٽ جي دنيا جا انيڪ ڪردار پنهنجي قابليتن مڃرائڻ ڪري ايندڙ نسلن تائين هڪ اتساهه جوڳو مثال رهيا آهن، عبدالستار پنهيار عرف ستار ساجن به هڪ بهترين آرٽسٽ، ليکڪ ۽ ڪلاسيڪل ڊانسر طور پاڻ مهايو آهي.

 عبدالستار پنهيار جنهن کي ثقافت ۽ موسيقي جي دنيا ستار ساجن جو نالو ڏنو. ستار ساجن 1963ع ۾ ڊکڻ محلا جيڪب آباد جو پيدا جيڪو هاڻي ڄامشورو جي سيدآباد واري علائقي ۾ رهاڪو آهي. هن جو والد خدا بخش پنهيار هڪ محدود سوچ رکندڙ هو جنهن چاهيو پئي ته عبدالستار خانداني پيشي ٽرانسپورٽ ۾ پير پائيِ پر عبدالستار 1973ع ڌاري ڪلاسڪ اداڪار منور ضريف جي فلم ”جيرا بليڊ“ کان متاثر ٿي 1978ع ۾ اسٽيج ڊرامو ”مظلوم هاري“  سان پنهنجي ڪردار کي اجاگر ڪرڻ لاءِ اداڪاري جي شروعات ڪئي، جنهن ۾ هن ڪاميڊي، ڪلاسڪ ڊانس سان گڏ ڊراما لکڻ پڻ شروع ڪيا.

ستار ساجن پرائمري تعليم حميديه پرائمري اسڪول، جيڪب آباد ۾ حاصل ڪئي ۽ سيڪنڊري ۽ هائر تعليم نور محمد هاءِ اسڪول ۾ حاصل ڪئي ۽ بي اي وري جيڪب آباد مان ڪري ايم اي سوشالاجي جي تعليم شاهه عبدالطيف يونيورسٽي خيرپور ۾ حاصل ڪيائين. تعليم مڪمل ڪرڻ کان پوءِ هن اداڪار طور پاڪستان ٽيلي وزن ۾ سولو پلي ۽ ڊرامن  ڪم ڪرڻ شروع ڪيائين، ان سان گڏوگڏ هن اسٽيج ڊرامه لکڻ، انهن ۾ اداري، ڊانس ڪرڻ ۽ سيکارڻ پڻ جاري رکيو. عبدالستار جي آرٽ ۽ اسٽيج ڊرامن جي جي ڪارڪردگي کي ڏسندي هند سنڌ جي نامياري آرٽسٽ مرحوم محمد عثمان چانڊيو کيس ستار ساجن جو لقب ڏنو.

ستار ساجن اسٽيج ڊرامه لکڻ ۽ انهن ۾ اداڪاري ڪرڻ سان گڏوگڏ سنڌي ۽ سرائڪي چينلز جي ڊرامن ۾ پڻ ڪم ڪيو آهي، جنهن ۾ ڪي ٽي اين جي مشهور ڊرامي پٿر دنيا، پي ٽي وي جي سولو پلي گڊي ۾ ڪم ڪيو آهي. ستار ساجن جي پسنديدا اداڪارن ۾ منور علي زهري، سڪينه سمون، زيبا بختيار، لالا سڌير آهن. 
Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi

#SohailSangi, #Profile, #AbdulSattarLakho

Sunday 27 March 2016

پرو فائل شيخ عزيز


پرو فائل  شيخ عزيز 
درِشھوار مرزا
2K16-MMC-19
M.A Previous
جناب شيخ عزيز ____ جديد سنڌي صحافت جو
MILE STONE
ويجھي ماضيءَ ۾ سنڌي صحافت جيڪي ذھين شخصيتون پيدا ڪيون، ناميارو صحافي، قلمڪار ۽ گھڻ رخي شخصيت جو مالڪ، شيخ عزيز انھن ۾ نمايان حيثيت رکي ٿو. پاڻ ٽنڊو آغا علي آباد حيدرآباد ۾ ماني مڇي واري تعليم يافته خاندان ۾ جنم ورتو. ھڪ اھڙي گھر ۾ جتي وڏي ڀاءُ جي صورت ۾ ھڪ پاسي ادب ۽ سنڌي آّثار قديمه جي ماھر شيخ محمد اسماعيل جي تربيت ته ٻي پاسي، سندن ٻيو ڀاءُ شيخ محمد ابراھيم ريڊيو پاڪستان تي پروڊيوسر ھئا. اھڙي ئي تربيت سبب سيخ عزيز ادب ۽ صحافت ۾
به نالو ڪڍيو.
 ننڊي ڄمار ۾ ئي نه فقط شيخ عزيز صاحب جو لاڙو صحافت ڏانھن ھئو پر گڏو گڏ سنڌ جي تاريخ، ننڍي کنڊ جي موسيقي ڊراما، ٿيٽر ۽ شاھڪار ڪلاسيڪل ادب سان والھانه لڳاءُ پيدا ٿي ويو. شيخ عزيز صاحب اڃان نو عمرئي ھئا، ته لکڻ پڙھڻ جي شوق سبب کين ان وقت جي سڀ کان وڏي اخبار روزاني”عبرت“ ۾ شموليت جو موقعو ملي ويو. ھي اھو دور ھو جڏھن سنڌ جي صحافت ۾ ھن اخبار جي ڀل ڀلان ھئي ۽ ان جا مالڪ قاضي محمد اڪبر ۽ قاضي عبدالمجيد عابد جھڙا ناميار انسان ھئا، اخبار جو ايڊيٽر شيخ علي محمد صاحب ھئا، شيخ غزيز صاحب ان اخبار ۾ سب ايڊيٽر ۽ پوءِ اسسٽنٽ ايڊيٽر طور خدمتون سر انجام ڏنيون. 

پاڻ ڇا ڪاڻ ته نوجوان، نئين ذھن جا مالڪ ۽ دنيا جي جديد اخبار نويسي جو گھرو مطالعو ڪندڙ ھئا ان ڪري نھايت جلد سنڌ ۾ جديد طرز جي صحافت متعارف ڪرائڻ ۾ پاڻ ملھائيندا رھيا. ان دوران ستر واري ڏھاڪي ۾ قاضي محمد اڪبر ۽ قاضي سليم اڪبر، گاڏي کاته حيدرآباد مان ”سنڌ نيوز“ اخبار جاري ڪئي ته شيخ عزيز کي ان جو ايڊيٽر مقرر ڪيوويو، شيخ عزيز صاحب نھايت ٿوري وقت اندر پنھجي جونيئر ساٿين سھيل سانگيءَ ۽ امداد چانڊيي جي محنتن سان ھن اخبار کي سڄي سنڌ ۾ مقبول اخبار بنايو. پاڻ ان اخبار ۾ لاءِ فقط وقتائتا اداريه لکيا، پر سنڌ جي ادبي ۽ ثقافتي ادارن ۽ تاريخي ماڳن جي بچاءَ لاءِ به زبردست آواز اٿاريندا رھيا، 
ھي دور دنيا ۾ جديد صحافت جو دور ٿي اڀري رھيو ھئو ۽ صحافت جي فروغ لاءِ پنجاب ۽ ڪراچي يونيورسٽي ۾ صحافت جي سلسلي جا شعبه قائم ٿي چڪا ھئا، ھن جو مقصد ھئو ته نوجوانن کي عملي صحافت سان گڏ جديد صحافت جا آداب به پڙھايا وڃن. ان ڏس ۾ شيخ عزيز سنڌ جو اھو پھريون سڄاڻ صحافي ثابت ٿيو جنھن سنڌ ۽ صحافت سان دلچسپي رکندڙ يونيورسٽي جي شاگردن لاءِ تحرير ڪيو”عملي صحافت“ 

ھاڻي 1978 ڌاري سنڌ يونيورسٽي ڄام شورو ۾ صحافت جو شعبو قائم ڪيو ويو ته ان جي لاءِ جناب خان محمد پنھور کي شعبي جو چيئرمين مقرر ڪيو ويو ۽ جناب شيخ غزيز صاحب سنڌ يونيورسٽي اخبار لاءِ خدمتون سر انجام ڏيڻ سان گڏوگڏ ھن شعبي لاءِ وزيٽنگ پروفيسر جون خدمتون سر انجام ڏيندا رھيا. 1978 ڌاري شروع ٿيندڙ ان شعبي ۾ ھي به سندن ئي تربيت جو اثر ھئو جو سنڌ کي جيڪي تربيت يافته صحافي ۽ براڊ ڪاسٽر ۽ انفرميشن آفيسر ميسر ٿيا انھن ۾ ڪجھ نمايا نالا آھن -- آغا رفيق، سريش ماکيجاڻي،آفتاب پٺاڻ، محترما رعنا ٽالپر ۽ نصير مرزا. 
شيخ عزيز صاحب جي تربيت ھيٺ رھي چڱو نالو ڪڍيو، سنڌ نيوز اخبار جي بند ٿيڻ بعد شيخ عزيز صاحب ڪراچي شفٽ ٿيا ۽ روزاني جنگ اخبار جي ثقافت صفحي ۽ پوءِ مڊويڪ جنگ ميگزين جا انچارج ٿيا. اتي سندن وڏي ۾ وڏو ڪارنامو اھو ظاھر ٿيو ته پاڻ پھريون ڀيرو اردو ۾ سنڌ جي ثقافت، لوڪ ڪھائين، سنڌ جي موسيقي ۽ فنڪارن جي باري ۾ زبردست مضمون ۽ فيچر لکيا. سندن اھي سڀ تحريرون ڪنھن ڪتاب ۾ مرتب ٿيڻ لاءِ اڃان منتظر آھي. 

جنگ اخبار کان پوءِ شيخ صاحب روزاني ڊان اخبار سان وابسته ٿيا ۽ سنڌي، اردو کان پوءِ انگريزي صحافت ۾ به پنھجو پاڻ مڃرايائون ان اخبار لاءِ سندن وڏو ڪم ھو به ھئو ته پاڻ سنڌ جي تاريخ بابت شاندار مضمون لکيا، گڏوگڏ سنڌ جي نامور علمي ادبي ۽ فني شخصيتن جا خاڪ انگريزي ۾ لکيا، ان کان پھرين ڪنھن به سنڌي صحافي اھڙي خدمت نه ڪئي ھئي. شيخ صاحب جي بي بھا علمي ادبي ۽ صحافت لاءِ ڪيل خدمتون آڍار، کين ڪجھ وقت لاءِ سنڌي ادبي بورڊ اداري ۾ وائيس چيئرمين مقرر ڪيو ويو. 

شيخ صاحب پيدائش جو سال 1938 سالگره جي تاريخ آھي 09 ڊسمبر ھن وقت 78 سالن جي ڄمار ۾ به ساڳي تازهيءَ سان ڊان اخبار لاءِ ڪيترن ئي تاريخي واقعن بابت مضمون لکندا رھندا آھن. پاڻ ويجھي ماضيءَ ۾ سنڌي ادب جي تاريخ انگريزي لکي چڪا آھن زندگيءَ ۾ دنيا جي ڪيترن ئي ملڪن جو سيئر ڪري چڪا آھن ، سڀ کان اول ته پاڻ لنڊن ويا جتان 1965 ڍاري پاڻ جرنلزم جي سنڌ حاصل ڪيائون. 
پاڻ ھن وقت تائين ڀارت، سعودي عرب، آمريڪا، جاپان، ٿائيلينڊ، سنگاپور، سريلنڪا، ڪوريا، جرمني، فرانس، ايران، عراق ملڪ گھمي چڪا آھن. روس جي سياحت بعد، شاندار سفرنامو لکيائون. “مون لينن جو ڏيھه ڏٺو” شيخ عزيز صاحب بلاشبه سنڌ جي اھڙي معتبر ۽ نامور ھستي آھن. جن جي ذڪر کان سنڌي صحافت جي تاريخ اڌوري ھوندي.
Practical work Under supervision of Sir Sohail Sangi 

Department of Media and Communication studies University of Sindh, Jamshoro 

ضمير حسين کرل پروفائيل by Abdul Ghaffar Wadho

Un checked
Despite repeated reminders u are sending file with in correct name.  This will go to negative marking.
 proper file name; Profile Abdul Ghaffar 
if it is revied: Profile - Abdul Ghaffar  - Revised
هڪ شاعر ۽ صحافي جنهن جو معاشري لاءِ جيئڻ: ضمير حسين کرل
پروفائيل
عبدالغفار
Abdul Ghaffar Wadho
چوندا آهن ته شاعري موتين جي مالها مثل هوندي آهي ڇو ته شاعر لفظ لفظ چونڊي پرکي ڪو غزل ٺاهيندو آهي، سندن چونڊ هر لحاظ کان سٺي ۽ منفرد هوندي آهي. ان ئي سبب اهي لفظ موتين جيان بي بها ٿي پوندا آهن پر جيڪو شخص لفطن جي روپ ۾ پاڻ کي املهه موتي ڏي ٿو ان جي اهميت ڪيتري آهي يا ڪيتري هئڻ گھرجي؟ ان بابت اسان جي معاشري شايد ئي ڪڏهن سوچيو هجي! پر پوءِ به جيڪڏهن ڪو تخليقڪار خدا طرفان ڏنل ڏات کي صحيح رخ ۾ استعمال ڪرڻ کي پنهنجو فرض سمجھي ادا ڪري ٿو ته از خود سندس اهميت موتين کان به وڌي ويندي آهي، ضمير حسين کرل به انهن مان هڪ آهي، جيڪي پنهنجي نالي نه پر معاشري لاءِ لکندا آهن.

آڪٽوبر 1971ع ۾ کير ٿر جبل جي ڇانوَ ۾ اڏيل سنڌ جي آخري (سرحد) شهر شهدادڪوٽ ۾ جنم وٺندڙ ضمير حسين کرل 19 سالن جي عمر ۾ شاعري جي شروعات ڪئي، سنڌ جي مهان شاعر “استاد پيرل قمبر” جي شفقت ۽ شاگردي ۾ ڏينهون ڏينهن سندس شاعري ۾ پختگي ايندي وئي ۽ هو “ضمير حسين کرل” جي نالي سان باقاعدي لکجڻ لڳو، توڙي جو هن شاعري جي شروعات (نوحن) سان ڪئي پر اڄ هو غزل جو اهڙو پختو شاعر آهي جو اهڙي پختگي تمام گھٽ شاعرن جي حصي ۾ ايندي آهي. ڳالهه وزن بحر جي به ڪونهي ڇو ته وزن بحر اوهان کي هر سٺي شاعر جي شاعري ۾ ملي ويندو پر ضمير حسين جي اهم خوبي اها آهي جو موضوع ڪهڙو به هجي هو ورجاءُ نه ٿو ڪري سندس هر تخليق ۾ اوهان کي نواڻ محسوس ٿيندي، لفظ ته هر شاعر وٽ جھجھا هوندا آهن پر انهن جو صحيح استعمال به هڪ اهڙي خوبي آهي جيڪا ڪنهن به شاعر کي هڪ منفرد ۽ الڳ سڃاڻپ ڏي ٿي جنهن ۾ ضمير کي تمام گھڻو عبور حاصل آهي، لفظَ ڪيڏا به شوخ هجن پر هن جي ڪنهن سٽ ۾ اچي ويا ته ڄڻ نماڻا ٿي پوندا آهن، شايد ان ئي سبب لفظ کيس بي انتها پيار ڪن ٿا ۽ هو انهن سان ڀرپور نڀاءُ ڪندو آهي ۽ هن پنهنجي زندگي اندر ننڍا توڙي وڏا شاعري جا ڪيترائي ڪتاب لکيا پر انهن ۾ “خاڪ ۾ گل” نالي ڪتاب تمام گھڻو مقبول آهي.

ضمير جي چوڻ مطابق ته معاشري جي غربت، انساني ظلم ۽ ڪنهن جي ترڇي نگاهن ۾ گھورڻ کان پوءِ اندر واري اديب محبت ڀرين ڳالهين لکڻ لاءِ مجبور ڪيو تنهن کان پوءِ پاڙي ۾ استاد پيرل قمبر جي ڪچهري ۾ ويهندي ويهندي ڏنگيون ڦڏيون سٽون لکندي استاد جي رهنمائي ۾ شاعر ٿيس، جنهن کان پوءِ ڪڏهن ٿورو ڪڏهن گھڻو لکندو پيو اچان اهڙي ريت شاعري جي ٻک ۾ ٻکجي ويس ۽ شاعري جي طرف لاڙو ڏيارڻ لاءِ منهنجي مدد منهنجي مامي حسين کرل ڪئي جنهن پيءُ جيان مونکي پالي تاتي وڏو ڪيو ۽ ان کان پوءِ استاد پيرل قمبر جنهن مونکي ادب کان گھڻو واقف ڪيو.

شاعري جي زماني ۾ مونسان پيش آيل هڪ اهڙو واقعو جيڪو ڪڏهن وسريو ته ناهي ۽ شايد ڪڏهن وسرندو به نه، جنهن وقت آءٌ شاعري لکندو هيس ان وقت منهنجي پياري ڌيءَ (فروه بتول) فوت ٿي وئي هئي، جنهن کي چاهڻ جي باوجود به بيماري مان نجات ڏياري نه سگھيس ۽ هوءَ مونکان هميشه لاءِ وڇڙي وئي جنهن جي ڪري منهنجي گھر جي ننڍي ڪائنات اڃا به اداس آهي، انهي پس منظر ۾ منهنجو چوسٽو آهي.

تـوکـي بيــماري گِھلي وئي پاڻيءَ جيان
تـــو ڪــٽـيـا مــاهه ٽــي قـيــديـاڻــيءَ جيان
توکي غربت نه منهنجي بچائي سگھي
(ضمير حسين کرل)
شـرمنــدو آهيان پنـهنجي ڪهاڻي جيان.
------------------------------------------------

صحافت ڏانهن لاڙو:  ضمير حسين کرل صحافت جي ميدان ۾ 1998ع کان باقاعده شروعات ڪئي هن صحافت جي شروعات هڪ اخبار کان ڪئي جنهن جو نالو “تعمير سنڌ” هو ۽ ان کان پوءِ پاڪ سنڌ، نجات، هلچل، پبلڪ 
نيوز، خبرون، سنڌ ۽ بشارت اخبارن ۾ پڻ ڪم ڪيو آهي ۽ هينئر هلچل ۽ بشارت اخبارن ۾ ڪم سرانجام ڏئي رهيو آهي.

هن ٽي ــ وي نيوز چينلن تي ڪم 2000ع کان شروع ڪيو جنهن ۾ پهريون چينل “اپنا ٽي ــ وي” هو ان کان بعد رنگ، ڌرتي، دهوم، APP نيوز ايجنسي ۽ مهراڻ ٽي ــ وي تي ڪم ڪري چڪا آهن ۽ 2008ع کان مهراڻ ٽي ــ وي تي خدمتون سرانجام ڏئي رهيا آهن جنهن ۾ تقريباً 8 سال ڪم ڪندي گذري ويا آهن، هن 8 سالن جي عرصي دوران مهراڻ ٽي ــ وي طرفان 2010ع کان 2012ع تائين “ بيسٽ رپورٽر جي ايوارڊ” سان پڻ نوازيو ويو هو ان کان علاوه هن کي ٻيا ڪيترائي ايوارڊ مليا جن مان ڪجھ هي آهن. “پيرل قمبر ايوارڊ” هي ايوارڊ “نئين سونهن ميگزين” شايع ڪرڻ جي ڪري ڏنو ويو هو هن ميگزين اندر ادبي ڳالهيون شايع ٿينديون هيون ۽ هي سلسليوار ڇپجندو هو، 2000ع ۾ سٺي ڳائڻ جو ايوارڊ ڏنو ويو هي ايوارڊ “شهدادڪوٽ جو شهري معاشرو” نالي هڪ تنظيم ڏنو هو ۽ ان کان علاوه ٻيا ڪيترائي ايوارڊ مليا.

ضمير حسين کرل جي چوڻ مطابق ته آءٌ صحافت ۾ پنهنجي شوق سان داخل ٿيو هيس ۽ آءٌ ته سمجھان ٿو ته صحافت ايمانداري، سچائي، عوام جي خدمت ڪرڻ، بيوس ۽ لاچار ماڻهن جي آواز کي اٿارڻ کي صحافت چئبو آهي. هن پنهنجي زندگي جو اڪثر حصو ٻين جي خدمت ڪرڻ، انهن کي انصاف وٺي ڏيڻ ۾ گذاري آهي ۽ هي هميشه غريبن کي پنهنجو ڀاءُ ۽ غمگينن، لاوارثن کي پنهنجو دوست سمجھندو آهي.

نالو: عبدالغفار
ڪلاس: ايم اي پريويس
رول نمبر: 02 
Under supervision of Sir Sohail Sangi
#Profile, #AbdulGhaffarWadho

پروفائل: نظیر حسین پٹھان

I do not know what u have changed, except few starting line, which  have been edited. 
ان کا سوسائٹی میں کیا کنٹری بیوشن ہے؟ نوکری کرنا کوئی کنٹری بیوشن نہیں مانا جاتا۔ نوکری سے بڑھ کر انہوں نے اگر کچھ کیا ہے تو اس کا بیان ہونا چاہئے۔ کوئی زندگی کا دلچسپ واقعہ، وغیرہ۔ یہ تو ان کی سی وی ہے۔ جس سے کسی کو دلچسپی نہیں ہو سکتی۔ اسکو پروفائل کے طور پر نہیں لیا جاسکتا۔
 برائے مہربانی لکھنے میں پیراگراف کریں۔ 

پروفائل:نظیر حسین پٹھان
رحما تالپر 
رول نمبر :50
ایم۔اے۔پریویس
یوں تو علمی اور ادبی لحاظ سے بہت سے لوگوں کے نامور کتاب لکھے ہوئے ہیں اور آج لوگ ان کتابوں کو پڑھ کر آگے بڑھ رہے ہیں۔ایک ایسی ہی شخصیت ہمارے بیچ ہیں جن کا نام نظیر حسین پٹھان ہے ۔ان کے والد کا نام علی نواز پٹھان ہے۔ نظیر حسین پٹھان 1اگست 1947میں اپنے گاﺅں چھجڑا تعلقہ قمبر ضلع میں پیدا ہوئے ان کا یہ گاﺅں ان گاﺅں کی طرح نہیں سمجھا اور جانا جاتا ہے جہاں تعلیم کا معیار نہ ہو اور چارو ںطرف سے جہالت نافذ ہو ۔ نظیر حسین پٹھان کا گاﺅں اس سماج میں دوسرے گاﺅں کے لیے ایک رول ماڈل ہے کیونکہ اس گاﺅں نے بہت سے پڑھے لکھے لوگ اس ملک کو دیے ہین جن میں سے ایک نظیر حسین پٹھان بھی ایک ہیں۔یہی وجہ ہے کہ ان کا گاﺅں آج بھی جانا اور مانا جاتا ہے۔نظیر حسین پٹھان نے اسی گاﺅں کے اسکول سے پانچ درجے پاس کیےا۔ ان کے باپ دادا نے بھی اسی اسکول سے تعلیم حاصل کی تھی۔ 

نظیر پرائمری پڑھنے کے بعد سیکنڈری تعلیم کے لئے میونسپل ھائی اسکول قمبر میں داخلہ لیا۔1963ع میں انھوں نے میٹرک کا امتحان حیدرآباد بورڈ سے پاس کیا ،میڑک پاس کرنے کا بعد ڈگری کالیج لاڑکانہ میں داخلہ لیا جہاں سے اس نے فرسٹ ایئر پاس کرنے کے بعد دوستوں سے اور دیگر گھر کے میمبروں سے صلاح مشورہ کیا اور ان کے مشورے سے حیدرآباد میں داخلہ لیا ۔1966ع میں انٹر سائنس کیا اسی ہی کالیج سے اور 1969ع میں بی ایس سی کا امتحان پاس کیا۔اس کے بعد نظیر حسین نے سندھ یونیورسٹی کے انگریزی ڈپارٹمنٹ میں 1971ع میں داخلہ لیا۔

اس زمانے ان کے ایک دوست ادیب جو ہلال پاکستان اخبار میں کام کرتے تھے وہ صبح کے ٹائم میں گلستان شاھ لطیف ھائی اسکول میں کام کرتے تھے انھوں نے ان کو انگریزی استاد کی جاب کی آفر کی جو انھوں نے قبول کی اور جاب شروع کی اسکول والوں نے ہی رہنے کے لیے ایک چھوٹا سا کمرہ دیا۔وہاں ا ن کو انور پیر زادو سے اتنی انسیت ہوگئی جس نے محبت کی صورت اختیار کی اسی محبت نے ان سے شاعری کروائی جو اس وقت میں کراچی سے نکلنے والا رسالہ ”سوجھرو“اور ”برسات“میں شایع ہوئی۔ ان کی پہلی نظم کا عنوان تھا (گیت کا جنم) کہانی کے بادشاھ امر جلیل نے دیا تھا۔
ان کو اپنی پسند کی جاب ملی 9فروری پہ پہلی پوسٹنگ گورنمنٹ چیلاسنگ سیتل داس کالیج شکارپور میں ہوئی جہاںپڑہانے میں اور رہنے میں بہت مزہ آیا وہاں ان کو اچھے کلیگ اور دوست ملے جیسا کہ ان کا زیادہ وقت حیدرآباد میں گزرا اسی وجہ سے انھوں نے حیدرآباد ٹرانسفر کرانا چاہا ۔1979جنوری میں ان کا ٹرانسفر گورمنٹ کالیج سکرنڈ میں ہوا وہاں سے 1980جنوری میں گورمنٹ کالیج، سچل سرمست آرٹس کالیج تلک چاڑھی حیدرآباد میں ہواجہاں اسسٹنٹ پروفیسر بعد میں اسوسیئٹ طور پر ترقی ملی ۔اکتوبر 2007میں رٹائرڈ ہوئے ۔

ریٹائرڈ ہونے سے پانچ سال پہلے کالیج کے پرنسپل بنے ان کا پرنسپل بننے کا تجربہ بہت تلخ رہا آپ کے کہنے کے مطابق آپ جو کرنا چاھ رہے تھے وہ کر نہ سکے کیونکہ وہ بنیادی طور پر ایک استاد ہیں۔
آپ کی بیوی ایک پرائمری استاد ہیں آپ نے 1989دسمبر میں منگی خاندان میںسے شادی کی۔

کتابوں میں آتم کہانیاں نفصیات اور صوفی ازم پسند ہے شاھ لطیف کو پڑھنے اور سمجھنے کی کوشش کرتے ہیں لوگوں میں سیدھے اور سچے لوگ پسند ہیں موجودہ وقت میںآپ ٹیچرس کالیج میں ٹیچر اور پرنسپل میں شام کو سامرہ ٹیوشن سینٹر میں پڑھاتے ہیں اس وقت مختلف سماجی تعلیمی اشوز سے وابستہ ہیں۔ سندھ ایجوکیشن اکیڈمی میں ریٹائر آفیسرس ایسوسئیشن کے اہم عہدوں اور میمبر کے طور پر کام کر رہے ہیں اپنے پڑوس میں فلاحی کاموں کے ادارے کے اہم رکن ہیں۔ اور ان کو ایک جگہ پہ بلا کر فائدہ مند باتوں سے اوئیر کرنے کی کوشش کرتے ہیں اور پڑوس کے بچوں کو آگے پڑھنے کے لیے ہر وقت نصیحت کرتے ہیں ۔یہی وجہ ہے کہ لوگ ان کی بات بڑے آرام اور باریک بینی سے سنتے ہیں اور اسی طرح ان کی نصیحت کے اوپر کافی بچوں نے عمل کیا اور وہ آج بہت ساری پوسٹوں پر تائنات ہیں۔نظیر حسین پٹھان جیسے لوگ معاشرے میں امن کا دیپ جلاتے ہیں اور ان کو بھی ایسے کاموں کے لیے صدیوں تک ےاد رکھا جائے گا۔
 کا سوسائٹی میں کیا کنٹری بیوشن ہے؟ نوکری کرنا کوئی کنٹری بیوشن نہیں مانا جاتا۔ نوکری سے بڑھ کر انہوں نے اگر کچھ کیا ہے تو اس کا بیان ہونا چاہئے۔ کوئی زندگی کا دلچسپ واقعہ، وغیرہ۔ یہ تو ان کی سی وی ہے۔ جس سے کسی کو دلچسپی نہیں ہو سکتی۔ اسکو پروفائل کے طور پر نہیں لیا جاسکتا۔
 برائے مہربانی لکھنے میں پیراگراف کریں۔

پروفائل:نظیر حسین پٹھان
رحما تالپر 
رول نمبر :50
ایم۔اے۔پریویس
یوں تو علمی اور ادبی لحاظ سے بہت سے لوگوں کے نامور کتاب لکھے ہوئے ہیں اور آج لوگ ان کتابوں کو پڑھ کر آگے بڑھ رہے ہیں۔ایک ایسی ہی شخصیت ہمارے بیچ ہیں جن کا نام نظیر حسین پٹھان ہے ۔ان کے والد کا نام علی نواز پٹھان ہے۔ نظیر حسین پٹھان 1اگست 1947میں اپنے گاﺅں چھجڑا تعلقہ قمبر ضلع میں پیدا ہوئے ان کا یہ گاﺅں ان گاﺅں کی طرح نہیں سمجھا اور جانا جاتا ہے جہاں تعلیم کا معیار نہ ہو اور چارو ںطرف سے جہالت نافذ ہو ۔ نظیر حسین پٹھان کا گاﺅں اس سماج میں دوسرے گاﺅں کے لیے ایک رول ماڈل ہے کیونکہ اس گاﺅں نے بہت سے پڑھے لکھے لوگ اس ملک کو دیے ہین جن میں سے ایک نظیر حسین پٹھان بھی ایک ہیں۔یہی وجہ ہے کہ ان کا گاﺅں آج بھی جانا اور مانا جاتا ہے۔نظیر حسین پٹھان نے اسی گاﺅں کے اسکول سے پانچ درجے پاس کیےا۔ ان کے باپ دادا نے بھی اسی اسکول سے تعلیم حاصل کی تھی۔ 

نظیر پرائمری پڑھنے کے بعد سیکنڈری تعلیم کے لئے میونسپل ھائی اسکول قمبر میں داخلہ لیا۔1963ع میں انھوں نے میٹرک کا امتحان حیدرآباد بورڈ سے پاس کیا ،میڑک پاس کرنے کا بعد ڈگری کالیج لاڑکانہ میں داخلہ لیا جہاں سے اس نے فرسٹ ایئر پاس کرنے کے بعد دوستوں سے اور دیگر گھر کے میمبروں سے صلاح مشورہ کیا اور ان کے مشورے سے حیدرآباد میں داخلہ لیا ۔1966ع میں انٹر سائنس کیا اسی ہی کالیج سے اور 1969ع میں بی ایس سی کا امتحان پاس کیا۔اس کے بعد نظیر حسین نے سندھ یونیورسٹی کے انگریزی ڈپارٹمنٹ میں 1971ع میں داخلہ لیا۔

اس زمانے ان کے ایک دوست ادیب جو ہلال پاکستان اخبار میں کام کرتے تھے وہ صبح کے ٹائم میں گلستان شاھ لطیف ھائی اسکول میں کام کرتے تھے انھوں نے ان کو انگریزی استاد کی جاب کی آفر کی جو انھوں نے قبول کی اور جاب شروع کی اسکول والوں نے ہی رہنے کے لیے ایک چھوٹا سا کمرہ دیا۔وہاں ا ن کو انور پیر زادو سے اتنی انسیت ہوگئی جس نے محبت کی صورت اختیار کی اسی محبت نے ان سے شاعری کروائی جو اس وقت میں کراچی سے نکلنے والا رسالہ ”سوجھرو“اور ”برسات“میں شایع ہوئی۔ ان کی پہلی نظم کا عنوان تھا (گیت کا جنم) کہانی کے بادشاھ امر جلیل نے دیا تھا۔
ان کو اپنی پسند کی جاب ملی 9فروری پہ پہلی پوسٹنگ گورنمنٹ چیلاسنگ سیتل داس کالیج شکارپور میں ہوئی جہاںپڑہانے میں اور رہنے میں بہت مزہ آیا وہاں ان کو اچھے کلیگ اور دوست ملے جیسا کہ ان کا زیادہ وقت حیدرآباد میں گزرا اسی وجہ سے انھوں نے حیدرآباد ٹرانسفر کرانا چاہا ۔1979جنوری میں ان کا ٹرانسفر گورمنٹ کالیج سکرنڈ میں ہوا وہاں سے 1980جنوری میں گورمنٹ کالیج، سچل سرمست آرٹس کالیج تلک چاڑھی حیدرآباد میں ہواجہاں اسسٹنٹ پروفیسر بعد میں اسوسیئٹ طور پر ترقی ملی ۔اکتوبر 2007میں رٹائرڈ ہوئے ۔

ریٹائرڈ ہونے سے پانچ سال پہلے کالیج کے پرنسپل بنے ان کا پرنسپل بننے کا تجربہ بہت تلخ رہا آپ کے کہنے کے مطابق آپ جو کرنا چاھ رہے تھے وہ کر نہ سکے کیونکہ وہ بنیادی طور پر ایک استاد ہیں۔
آپ کی بیوی ایک پرائمری استاد ہیں آپ نے 1989دسمبر میں منگی خاندان میںسے شادی کی۔

کتابوں میں آتم کہانیاں نفصیات اور صوفی ازم پسند ہے شاھ لطیف کو پڑھنے اور سمجھنے کی کوشش کرتے ہیں لوگوں میں سیدھے اور سچے لوگ پسند ہیں موجودہ وقت میںآپ ٹیچرس کالیج میں ٹیچر اور پرنسپل میں شام کو سامرہ ٹیوشن سینٹر میں پڑھاتے ہیں اس وقت مختلف سماجی تعلیمی اشوز سے وابستہ ہیں۔ سندھ ایجوکیشن اکیڈمی میں ریٹائر آفیسرس ایسوسئیشن کے اہم عہدوں اور میمبر کے طور پر کام کر رہے ہیں اپنے پڑوس میں فلاحی کاموں کے ادارے کے اہم رکن ہیں۔ اور ان کو ایک جگہ پہ بلا کر فائدہ مند باتوں سے اوئیر کرنے کی کوشش کرتے ہیں اور پڑوس کے بچوں کو آگے پڑھنے کے لیے ہر وقت نصیحت کرتے ہیں ۔یہی وجہ ہے کہ لوگ ان کی بات بڑے آرام اور باریک بینی سے سنتے ہیں اور اسی طرح ان کی نصیحت کے اوپر کافی بچوں نے عمل کیا اور وہ آج بہت ساری پوسٹوں پر تائنات ہیں۔نظیر حسین پٹھان جیسے لوگ معاشرے میں امن کا دیپ جلاتے ہیں اور ان کو بھی ایسے کاموں کے لیے صدیوں تک ےاد رکھا جائے گا۔


Referred back. This is Cv type. please read sample availabale on FB group and write as profile is written. Observe para. This can not be taken as profile.
پروفائل: نظیر حسین پٹھان
رحما تالپر
رول نمبر :50
ایم۔اے۔پریویس
سندھ نے ہمیں بہت نامور شخصیتیں دی ہیں جن میںبہت سی تعلیمی ماہر اور ادبی اور علمی سے لحاظ سے بہت مشھور ہیں جن میں نظیر حسین پٹھان بھی ایک ہیں۔ ان کا پورا نام نظیر حسین پٹھان ہے جو ان کے والد نے رکھا وقت گزرنے کا ساتھ ساتھ وہ اسی نام سے مشھور ہوئے ان کے والد کا نام علی نواز پٹھان ہے ۔نظیر حسین پٹھان کا یوم پیدائیش 1 اگست 1947 جمعے کے دن۔ ان کے گاوئں کا نام چھجڑا تعلقہ قمبر ضلعہ لاڑکانہ میں پیدا ہوئے ان کا گاوئں سندھ کا کوئی چھوٹا روایتی گاوئں نہیں بلکہ پڑھے لکھے لوگوں ترقی ےافتہ گاوئں تھا جس اسکول میںنظیر پٹھان صاحب نے پرائیمری تعلیم حاصل کی اسی اسکول سے ان کے باپ دادا نے ساتھ درجے سندھی یعنی فائنل پاس کیا ۔ان کے گھرانے میں تعلیمی شعور اور تعلیم سے محبت تمام قدیمی زمانے سے رہی ہے پرائیمری پاس کرنے کے بعد انگریزی پڑھنے کے لیے میونسپل ھاءاسکول قمبر میں داخل کیا گیا اس زمانے میں انگریزی پہلی کلاس کو standardکیا جاتا تھا ۔سیکنڈری تعلیم ساتویں کلاس انگریزی میٹرک کا امتحان مانا جاتا تھا جو سندھ یونیورسٹی لیتی تھی پھر اسی دوران بورڈ آف انٹرمیڈیئیٹ اور سیکنڈری ایجوکیشن حیدرآباد قائم ہوا پھر نویں اور دسویں کے امتحان حیدرآباد بورڈ نے لینا شروع کیا 1963 میں آپ نے میٹرک کا امتحان پاس کیا میٹرک پاس کرنے کے بعد ڈگری کالیج لاڑکانہ میں داخلا لیا جہاں سے فرسٹ ایئر پاس کرنے کے بعد دوستوں کے مشورے سے حیدرآباد میں داخلا لینے کا فیصلہ کیا گورمنٹ کالیج(کالی موری) میں داخلا لیا 1966میں انٹر سائنس کیا اسی کالیج سے1969 میںB.s.c پاس کیا ۔B.s.c پاس کرنے کے بعد سندھ یونیورسٹی سے ایم اے انگلش میں داخلا لیا 1971 میں آپ نے ماسٹرس کیا اس زمانے ان کے ایک واقف کار دوست ادیب جو ہلال پاکستان اخبار میں کام کرتے تھے وہ صبح کے ٹائم میں گلستان شاھ لطیف ھاءاسکول میں کام کرتے تھے انھوں نے ان کو انگریزی استاد کی جانب کی آفر کی جو انھوں نے مقبول کی اور جاب شروع کی اسکول والوں نے ہی رہنے کے لیے ایک چھوٹا سا کمرہ دیاوہاں ان کو انور پیرزادہ صاحب سے اتنی انسیت ہوگئی جس نے محبت کی صورت اختیار کی اسی محبت نے ان سے شاعری کروائی جو اس وقت میںکراچی سے نکلنے والا رسالہ(سوجھرو) اور (برسات) میں شایع ہوئی ان کی پہلی نظم کا عنواں تھا(گیت کا جنم) کہانی کے بادشاھ امیر جلیل صاحب نے دیا تھا1972 1973کی بات ہے اسی زمانے میںفیملی پلاننگ جس کو اس وقت بہبودآبادی پلاننگ کہا جاتا تھا ۔بہبود آبادی پلاننگ آفیس میں جاب ملی لیکن آپ اس جاب سے مطمعن نہ ہوئے اور دسری جاب کی کوشش کرتے رہے آخر کار ان کو اپنی پسند کی جاب ملی9 فیبروری پہ پہلی پوسٹنگ گورمنٹ چیلاسنگ سیتل داس کالیج شکارپور میں ہوئی جہاںپڑہانے میں اور رہنے میں بہت مزہ آیا وہاں ان کو اچھے کلیگ اور دوست ملے جیسا کہ ان کا زیادہ وقت حیدرآباد میں گزرا اسی وجہ سے انھوں نے ھیدرآباد ٹرانسفر کرانا چاہا ۔1979جنوری میں ان کا ٹرانسفر گورمنٹ کالیج سکرنڈ میں ہوا وہاں سے 1980جنوری میں گورمنٹ کالیج سچل سرمست آرٹس کالیج تلک چاڑھی حیدرآباد میں ہواجہاں اسسٹنٹ پروفیسر بعد میں اسوسیئٹ طور پر ترقی ملی ۔اکتوبر 2007میں رٹائرڈ ہوئے ۔رٹائرڈ ہونے سے پانچ سال پہلے کالیج کے پرنسپل بنے ان کا پرنسپل بننے کا تجربہ بہت تلخ رہا آپ کے کہنے کے مطابق آپ جو کرنا چاھ رہے تھے وہ کر نہ سکے کیونکہ وہ بنیادی طور پر ایک استاد ہیں۔آپ کی بیوی ایک پرائمری استاد ہیں آپ نے 1989دسمبر میں منگی خاندان میں شادی کی آپ کی تین بیٹیاں ہیںآم رٹائرڈ ہونے کے بعد مختلف کالجزمیں لیکچرراور پرنسپل رہے ہیں فارغ وقت میں سندھی اخبار میں کالم لکھتے رہتے ہیں اور کبھی کبھار شاعری بھی کر ڈالتے ہیں کتابوں میں آتم کہانیاں نفصیات اور صوفی ازم پسند ہے شاھ لطیف کو پڑھنے اور سمجھنے کی کوشش کرتے ہیں لوگوں میں سیدھے اور سچے لوگ پسند ہیں موجودہ وقت میںآپ ٹیچرس کالیج میں ٹیچر اور پرنسپل میں شام کو سامرہ ٹیوشن سینٹر میں پڑھاتے ہیں اس وقت مختلف سماجی تعلیمی اشوز سے وابستہ ہیں۔ سندھ ایجوکیشن اکیڈمی میں ریٹائر آفیسرس ایسوسئیشن کے اہم عہدوں اور میمبر کے طور پر کام کر رہے ہیں اپنے پڑوس میں فلاحی کاموں کے ادارے کے اہم رکن ہیں۔ 

Revised - Friya Profile

Revised
Bit better. Still needs impoverishment. some interesting aspects of his life are to be find.
Zillo-Rehman   Profile

By Fariya Masroor
M.A Previous

Zillo-Rehman was born in December 26, 1969 at one of the 2nd largest city of Sindh Hyderabad. He belongs to a religious family. He and his family members are very punctual about Islam. They have performed Hajj and Umrah. He told that we offer five time nemaz (prayer), pay zakat, read holly Quran pak. He told that we all are very sensitive about Islamic matters.

It should be proud for me that I am writing about a person who is belonging to a very Educated Family of Pakistan because of this all family members of Zillo-Rehman have a very good Name & Fame in Pakistan. He told me that he has one brother Mr Zubbair which is a CSS officer & have two sisters elder one is doctor in profession, she is living in London & 2nd one is lawyer, she is living in Islamabad.

Mr Zillo Rehaman childhood was very interesting. He got admission in Public School Hyderabad. He told that he was very naughty boy at school time. Some time he missed the classes in company of friends when weather was good for cycling, taking cup of tea at open atmosphere. He was very intelligent in a Public School. He good at education as well as very active in other activities either inside the school or outside of school life. He told that he always came in top five students in class. He secured A1 grade in matric as well as in intermediate.  At school time he won the medal of winning Hockey tournament.

From childhood he was very hard working student and he has a good sense of responsibility. At school time because of their intelligent he was giving tuitions to other students at their homes. He think that it a best way to increase their knowledge. He told that with tuition he feels the sense of responsibility and confidence.

At school time Mr Zillo-Rehman love mathematics subjects than any other subject, because of this its interest was in engineering field. But when he got admission in intermediate his interest was totally changed, he started liking Banking & Management profession. In this way he got admission in B.com in Govt Ghazali College & completed in 1988. After completing B.com his thrust of education was not ended and he went London to get ABE (Association of Business Executive) certificate in Economics & Accounting from London International College UK in 1989.
His educational interest was not decreased in 1990 he got admission in CA in one of the Pakistan’s biggest Chartered Accountant Firm FRRM (Ford Rhodes Robson Morrow) and completed in 1995 with 2nd position in class. During this time, worked as an audit trainee and supervisor auditing. The audit assignments were for the following companies: NDFC (National Development Finance Corporation), World Bank Reports , Citi Bank NA, Adamjee Insurance, PMTF, Habib Bank Limited, Pakistan Banking and Finance Services Commission, Radio Pakistan, Ali Gohar Pharmaceuticals, Mahmood Textile Mills, etc.

Mr Zillo-Rehman after completing their Education his first job was at Sui southern gas company as an assistant accountant from 1995-2001. At first job he told that he learned much more about job experiences. During first job his efforts was not limited , parallel to this job he was  part time faculty visiting lecturer at Preston University Hyderabad from 1997-2001. In 2002 he realised that he has to do something for young generation of Pakistan he left both these jobs & joined PIMSAT Hyderabad in 2002 to 2006. & also visiting faculty at ILM Lahore in 2005.

In 2006 he left PIMSAT to join HIAST UNIVERSITY OF EAST in 2006 because this University is his cazen Zafar-ul-Islam’s property. On Zafar-ul-Islam insist he join HIAST. Not only this his uncle Mushtaque has an Alfalah school & college in Hyderabad.

For sake of success he immigrated to Canada in 2007. Where he told that initially he faces lots of difficulties. One of most terrible is that he lost their clothes beg at the airport of Canada & accommodation problem, proper food availability at the first week. But he did not lose their hopes & faces all difficulties. In July 2007 he was appointed as a Strategic Property Management Corp as a Property Accountant till November 2008. His first experience about job at foreign was very good & because of their teaching experience he appointed at University of Calgary, the Canada's top ranking research University, as a Professor where he taught the two subjects Finance and cost accounting to the students of MBA from December 2008 till December 2014.

After that because of some personal problems he left Canada and returned to Pakistan and currently doing freelance consulting in Pakistan for a couple of organisations in Lahore and Karachi & also working on new school & college with name of EXCELLENCE in Lahore.

He is very kind person. He always run to help other people,  nowadays in Pakistan he is running an local NGO, the purpose of that organization is to help financially to those parents who are not able to afford their daughter’s marriage expenses, through his organization he take the responsibilities of all marriage related costs.

Mr Zillo-Rehman is hold a very caring nature for their family members as well as for others, because of this reason he usually like to go London to visit their sister who is living in London.

When I asked him about most interesting event which was happened in his life. At that moment he smiled & told me that when he went OMAN for seminar purpose he one day leave the room alone and went to market the people of Oman use their national Arabic language he cannot understand their Arabic language & he returned back to room without purchasing or visiting any place.

Mr Zillo-Rehman likes both home cooked food as well as restaurants. He told that whenever he visit new cities or countries his first priority is to eat the famous food of that city or country.

------------------------------------------------------------------------------------------------
Referred back This is CV.. please make it profile

Name of personality and ur name is also missing

File name is also wrong; It should be: Profile-fariya. When revised version is sent file name should be Profile-fariya -Revised
Please read some good profiles, links are available on FB group of ur class.
In profile, interview and feature pix is needed.




Date of Birth; - December 26, 1969
School : Public School Hyderabad  from KG to 12 , finished
At the school life he was interested in engineering field, but when he got admission in 11th class his mind was totally changed from the Engineering field to the management side he begins to love Banking, because of this he got admission in B.com.
B.COM : Government Ghazali College 1988
ABE(Association of Business Executive)  Certification in Economics and Accounting, 1989 from London International College UK
Completed Auditing Training from Pakistan's Biggest Chartered Accountant Firm FRRM (Ford Rhodes Robson Morrow) from 1990 till 1995. During this time, worked as an audit trainee and supervisor auditing. The audit assignments were for the following companies :
NDFC (National Development Finance Corporation),
World Bank Reports ,
Citi Bank NA,
Adamjee Insurance,
PMTF,
Habib Bank Limited,
Pakistan Banking and Finance Services Commission,
Radio Pakistan,
Ali Gohar Pharmaceuticals,
Mahmood Textile Mills, etc.
PROFESIONAL LIFE HISTORY
Worked in Sui Souther Gas Company as an assistant accountant from 1995 - 2001
Worked Part time visiting Faculty at Preston University Hyderabad 1997 - 2001
Worked Full time as visiting Faculty at PIMSAT Hyderabad 2002 -2006
Visiting Faculty at Hiast , University of East 2006-2007
Visiting Faculty at ILM Lahore 2005

During this time, taught BBA, MBA, EMBA and ICMA students, the following subjects:
Financial Accounting
Cost Accounting
Economics,
Financial Management
Project Management
Investment Management
Cash-flow Management
Mercantile Law
Immigrated to Canada March 2007
Worked at Strategic Property Management Corp as a Property Accountant from July 2007 till November 2008
Worked at University of Calgary, the Canada's top ranking research University, as a Professor where he taught the two subjects Finance and cost accounting to the students of MBA from December 2008 till December 2014
After that because of some personal problems he left Canada and returned to Pakistan and currently doing freelance consulting in Pakistan for a couple of organisations in Lahore and Karachi & also working on new school & college with name of EXCELLENCE in Lahore.


HONOURABLE WORK.
He is very kind person. He always run to help other people,  nowadays in Pakistan he is running an local NGO, the purpose of that organization is to help financially to those parents who are not able to afford their daughter’s marriage expenses, through his organization he take the responsibilities of all related costs.

INTERNATIONAL TOURS.
He is also one Pakistani who visited;
CANADA where he did a job in CALGERY University.
London, His sister is living in London because of this he often go there for family tour.
SAUDI ARABIA, He is also a lucky person who went in Saudi Arabia two time to perform HAJJ & UMRAH.
OMAN, He went Oman just only for attending Seminar.

AWARDS & ACHIEVEMENTS;
He secured 2nd position in CA.
He received the agreement to open new School & college in Lahore.
He is an Honour of local NGO in Pakistan.
When he was a young he won the prize in hockey tournament in Hyderabad.

HOBBIES;
He likes to read Islamic books.
He love to teach in universities.

صدرالدين لاشاري پروفائيل



پروفائيل
ليکڪ: صدام لاشاري

صدرالدين لاشاري 

سوين سال اڳ هن سونهن ڀري ڌرتي تي ڪيترن ئي سماج سڌارڪ جنم ورتا ۽ پنهنجي سماج سان لاڳاپيل  هر ماڻهو جي ڀرپور مدد ڪئي.
اڄ به هن سونهن ڀري ڌرتي تي ڪيترائي سماج سڌارڪ موجود آهن جيڪي رنگ، نسل ۽ مذهب جي بجائي انسانيت کي وڌيڪ ترجيع ڏين پيا، انهن جو مقصد صرف ۽ صرف سماج ۾ رهندڙ ماڻهن کي پنهنجا حق وٺرائي ڏيڻ ۽ انهن ۾ محبت پکيڙڻ آهي اهوئي سبب آهي جو هن ڌرتي جي ڪنڊ ڪڙڇ ۾ اڃا تائين محبتن جا مور نچن پيا، سماج سڌارڪ جو مقصد هڪ ٻيو به رهيو آهي ته هو بي سهارن کي سهارو ڏي، بي گهر ک گهر ڏي، بيمارن کي مفت ۾ علاج فراهم ڪري ۽ انهن کي زنگي ۾ اڳتي وڌڻ لاءِ انهن جي حوصلا افزائي ڪري، اسان ۽ توهان جي آڏو سڀ کان اعليٰ مثال عبدالستار ايدهي جو آهي جو هن مختلف ملڪن ۽ شهرن ۾ خيراتي اسپتالون کولي ماڻهن کي مفت ۾ علاج ڏئي انهن جي زندگي ۾ خوشيون پکيڙيون ، 
جتي سماج سڌارڪ جي ڳاله هلي ۽ اتي بهترين سماج سڌارڪ کي ياد نه ڪرڻ ناانصافي هوندي ان سماج سڌارڪ به پنهنجي زندگي سماج لاءِ سپرد ڪري ڇڏي آهي، جنهن کي سماج ۾ اڄ به سماجي صدر جي نالي سان ياد ڪيو وڃي ٿو  جنهن جو پورول نالو صدر الدين لاشاري آهي، هن هڪ ننڍڙي ڳوٺ صاحب خان لاشاري ۾ جنم ورتو جيڪو  5 ڪلو ميٽر ضلعي قمبر شهدادڪوٽ کان اولهه تي آهي هن جو جنم 6 اپريل 1975ع ۾  ٿيو ، شروعاتي تعليم شهدادڪوٽ جي پرائمري اسڪول مان حاصل ڪيائين ، هائر ۽ سڪنڊري تعليم ڪجهه وقت بعد ۾ ساڳئي شهر مان حاصل ڪيائين، مالي بحران جي ڪري اعليٰ تعليم حاصل ڪرڻ ۾ ڪجهه وقت رڪاوٽون ڏسڻيون پيس، آخر ڪار وڏي جدوجهد سان اعليٰ تعليم لاءِ هن سنڌ يونيورسٽي جي زولاجي ڊپارٽمينٽ ۾ داخلا ورتي ان دوران سنڌ يونيورسٽي ۾ پاڻ ملهايو ۽ سٺين مارڪن  سان ڊگري پاس ڪيائين،

يونيورسٽي جي تعليم حاصل ڪرڻ کان بعد ۾ هن پنهنجي ننڍڙي ڳوٺ ۾ ماڻهن کي تعليم ڏانهن مائل ڪرڻ جو مشن شروع ڪيو، سخت تنقيد ۽ رسوائي کان بعد ۾ آخرڪار هي پنهنجي سوچ  ۽ مقصد ۾ ڪامياب ٿيو ۽ ٻارن لاءِ هڪ ننڍو اسڪول کولرايائي ان اسڪول ۾ هي صبح جو ته ٻارن کي پاڻ پڙهائيندو هو پر ان سان گڏو گڏ شام جو ٻارن کي اتسائڻ لاءِ طرح طرح جو رانديون پڻ ڪرائيندو هو، تعليم سان گڏوگڏ هن ان ڳوٺ ۾ اخلاقي مهم هلائي جنهن جو اثر ماڻهن مٿان تمام گهڻو پيو ۽ ماڻهن هڪ ٻئي سان پيار ۽ محبت ۾ رهڻ لڳا، جيڪي پهريان صرف نفرت ڪرڻ ڄاڻيند هئا، سڀ کان وڏو سماجي صدر اهو ڪم ڪيو جو ڳوٺ اندر ڇوڪرِن کي اعليٰ تعليم ڏيارڻ جي مهم پڻ هلائي ڪجهه ماڻهن ناراضگي جو اظهار ڪيو ليڪن وقت تبديل ٿي چڪو هيو صدرالدين سڀن کي هڪ جاءِ تي گڏ ڪري تعليم جا فائدا تمام نرم واري انداز ۾ ۽ سولي طريقي سان سمجهايا

آخرڪار اهو سڀ ڪجهه ٻڌي هنن اهو ارادو ڪيو ته اڄ کان بعد ۾ عورت صرف گهر جي زينت نه بڻجي پر هن معاشري کي وڌيڪ  سڌارڻ لاءِ اهم ڪردار پڻ ادا ڪندي اهو ئي سبب آهي جو پهريان عورت کي پير جي جتي سمجهيو ويندو هيو، عورت کي ناڪارا اٻوجهه، سمجهيو ويندو هيو اگر عورت کي ڪنهن سان ڳالهائيندي ڏٺو ويندو هيو ته ان عورت کي غيرت جي بنياد تي قتل ڪيو ويندو هيو اهو ئي سبب آهي جو صدرالدين جي ڪوششن سان اڄ ان ڳوٺ جو عورتن اعليٰ تعليم لاءِ مختلف شهرن ۾ زيِر تعليم آهن، 

صدرالدين لاشاري جي هڪ ننڍي ڪلينڪ ان ڳوٺ ۾ پڻ آهي اسڪول مان فارغ ٿي شام جو ڪلينڪ کي ٽائيم ڏيندو آهي ۽ غريبن جو علاج مفت ۾ ڪندو آهي، هاڻي هن جي ڪوششن سان ڳوٺ  ۾  پڻ سرڪاري اسپتال کلي چڪي آهي جيڪا غريبن لاءِ تمام گهڻي فائدي مند آهي، اهو ئي سبب آهي جو هن ڳوٺ جا ننڍا توڙي وڏا پنهنجا مسئلا صدرالدين لاشاري کان حل ڪرائڻ لاءِ ايندا آهن هو وس آهر انهن جا مسئلا تقريبن حل ڪرڻ جو ڪوشش ڪندو آهي، 

هي ان پنهنجي ڳوٺ ۾ ٻارن جي تقريري مقابلا، کليل جڳهه تي ڪرائيندو آهي ۽ سڀني ڳوٺ وارن کي پڻ گهرائي انهن ٻارن کي حوصلا افزائي ڪرڻ جي بهترين ڪوشش ڪندو آهي ڪجهه وقت پهريان هن ڳوٺ ۾ ننڍي پيماني تي لائبريري کولڻ لاءِ درخواست پڻ ڏني جيڪا ڪجهه ئي مهينن ۾ پوري ڪئي ويندي، اهو ئي سبب آهي جو صدرالدين ان ويران ڳوٺ کي آباد ڪيائين ماڻهن جي نفرتن کي محبتن ۾ تبديل ڪيائين، رسوائي ۽ غم کي خوشين ۾ تبديل ڪيائين،  ساڙ ۽ تعصب کي همدردي ۾ تبديل ڪيائين، ۽ محبتن جي مور کي هميشه لاءِ مرڪائي اهو هن ثابت ڪري ٻڌايو ته انسانيت ڪڏهن به مرندي ناهي ، ان ئي همدردي ۽ سٺائپ لاءِ اڄ به ڳوٺاڻا هن سان سچي دل سان محبت ڪندا آهن ۽ پنهنجو ڪو به ڪم هن جي ٻڌائڻ کانسواءِ ناهن ڪندا، صدرالدين جي ننڍڙي ڪوشش جي ڪري اڄ هو سڀ امن جي زندگي بسر ڪري رهيا آهن.

نالو: صدام لاشاري
ڪلاس: ايم اي پريوس
رول نمبر: 52

Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi

Department of Media and Communication studies University of Sindh, Jamshoro 

ذوالفقار گاڏهي شاعر Imtiaz Abbasi,

Unchecked. Feed back later
MA/Prev/MC/28
Imtiaz Abbasi, 
شاعر تصوراتي دنيا جو بادشاھ
تحرير امتيازعباسي


شاعري جيڪا هزارين دلين جي ترجماني ڪندي آهي جيئين ڪو سياستدان ماڻهن جي نمائندگي وڃي اعلى ايوانن ۾ ڪندو آهي. تيئين ئي شاعر به ماڻهن جي دلين ۾ سمايل ڏکن ۽ خوشين جي ترجماني ڪندو آهي 
اگر ڳالھ شاعري جي آهي ته پوء خيرپور ناٿن شاھ جي ننگري به سرفهرست ۾ اچي ٿي جتي سنڌ جي وڏن وڏن شاعرن جنم ورتو آهي
جن ۾ حڪيم محمد صادق (طالب) عباسي، وفا ناٿن شاهي، آثم ناٿن شاهي، محسن ڪڪڙائي، نشتر ناتن شاهي جي پنهنجي شاعري ۾ سنڌ جي چپي چپي شامل ڪيو آهي ان ناٿن شاھ جي ننگري ۾ نوجوان شاعر جيڪو هن محل نوجوان شاعرن ريڙھ جي هڏي سمجهيو وڃي ٿو.
خيرپورناٿن شاھ سان تعلق رکڻ واري استاد ۽ شاعر شخصيت ذوالفقار گاڏهي آهي
ذوالفقار گاڏهي جنهن امداد علي گاڏهي جي گهر ۾ جنم ورتو امداد گاڏهي کي ٽِي پُٽ جن ۾ وڏو فرزند ذوالفقار گاڏهي آهي جيڪو سڀني کان بچپن کان ئي الڳ ڌلڳ هُيو
شاعر
ذوالفقار گاڏهي پنهنجي ابتدائي تعليم پنهنجي ڳوٺ شير محمد گاڏهي مان وٺڻ کان پوء خيرپور ناٿن شاھ جي ڊگري ڪاليج مان انٽر ڪري سنڌ ورسٽي مان باٽني ۾ (ايم اي سي) ڪئي ۽ انهين شاگردي واري دور ۾ ئي ڄامشوري جي پٿر دل حسينه سان عشق چوٽ چڙهي ويو پر هڪ طرفي محبت ذوالفقار کي شاعر بڻجڻ تي مجبور ڪري ڇڏيو پو سسئي جيان پل پل تڙپ کي  پنهنجي شاعري ۾ ارچو جنهن کان پو شاعري جي حاق واھڻ واھڻ وستي وستي گلي وئي پو ان شاعري کي ڪتابن جي شڪل ملڻ شرط ئي سنڌ ذوالفقار گاڏهي کي پڙهڻ شروع ڪيو.

ذوالفقار گاڏهي جي ڪنهن ويجهي دوست ٻڌايو ته اهو حسن پرست به پڻ آهي جنهن هڪ چوڻي مشهور آهي ته حسن ڏسڻ جي طاقت هوندي آه اهو ڪڏهن به پوڙهو ناهي ٿيندو هن حسن پرست شخصيت جي شادي پڻ پنهنجي خاندان مان ڪرائي وئي جنهن مان سندس کي چار پُٽ رحمان گاڏهي، احمد فراز، امداد گاڏهي، اشفاق عرف احم گاڏهي ۽ هڪ نياڻي پڻ دلارام آهي
استاد 
ذُالفقار گاڏهي سنڌ ورسٽي ۾ تعليم حال ڪرڻ کان پوء انگريزي استاد طور گوزو شهر جي هاء اسڪول ۾ ڀرٿي ٿيو جتي اڄ ڏينهن تائين پنهنجي ڊيوٽي سرانجام ڏئي رهيو آهي

راڳ رنگ
ذوالفقار گاڏهي راڳ رنگ جي دلچسپي رکڻ سان گڏ کائڻ پيئڻ جو شوقين پڻ آهي ۽ استاد شاعر هجڻ سان گڏ ڪاڇي جو زميندار پڻ آهي
ڪتاب
ذوالفقار گاڏهي صاحب ڪتابن جا  تمام گهڻا شوقين پڻ آهن هڪ ئي وقت ڪيترن ئي ڪتابن جو مطالعو گهر توڙي اسڪول ۾ پڻ ڪندا آهن سندس گهر جي ڪمري جي چارو طرف ڪتابن جي دنيا سجايل آهي.
وڌيڪ ڪهڙ هڻون حقيقت اها ئي آ 

Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi

Department of Media and Communication studies University of Sindh, Jamshoro 

Friday 25 March 2016

محمد عمر چنا (سما جي ورڪر) Faheem Memon

Revised , U did not improved it. see comments on ur older version
Faheem Memon 

پروفائل                         محمد عمر چنا (سما جي ورڪر)                                 
  ڄامشورو شهر ۾ سماجي ورڪر ته گهڻا آهن پر محمد عمر چنا  هڪ نوجوان سماجي ورڪر آهي جيڪو  پنهنجي تعليم سان گڏوگڏ سماج جي ڀلائي جا ڪم سرانجام ڏئي رهيو آهي محمد عمر سنڌ يونيورسٽي جي شعبي مائڪرو بائلاجي ۾ فائنل ايئر جو شاگرد آهي.   محمد عمر چنا جي پيدائش آر. بي.بي ڪالوني  ڄامشورو  ۾ اڻويهه سئو پنجانوي عيسوي ۾ ٿي.  محمد عمر چنا تمام فخر محسوس ڪندي چيو ته مان الله تعالٰي جو شڪر گذار آهيان جو مان انسانيت جي ڀلائي لاءِ هميشه سوچيندو رهندو آهيان . محمد عمر چنا پنهنجي ڪالوني جو سماجي ورڪر آهي جنهن وقت به ڪالوني کي سماجي ورڪر جي ضرورت پئي آهي ته هن هميشه پنهنجي ڪالوني جي لاءِ ڪجه بهتر ڪيو آهي. انهن سماجي ڪمن مان ڪجه هي آهن جيئن سياري جي يا اونهاري ۾ مڇرن جو تعداد تمام گهڻو ٿي ويندو آهي ۽ اهي مڇر انساني صحت لاءِ تمام نقصان ڪار پيدا ٿي سگهندا آهن  ته اسان انهن مڇرن کي ۽ انهن جي انڊن ۽ ٻچن کي ختم ڪندا آهيون ۽ دوائن جا پئسا ايم.پي.اي ۽ ايم.اين.اي يا ڪالوني مان چندو ڪري انهن مڇرن جي خلاف استعمال ڪندا آهيون ۽ انهن دوائن سان مڇرن جو جڙ کان خاتمو ٿي ويندو آهي ۽ اسان ڪالوني ۾ رهندڙ ماڻهن کي سُک جو ساه کڻڻ ۾ مدد ڪندا آهيون انکان علاوه ٻيا به ڪافي ڪم ڪيا آهن جنهن ۾ اسپورٽس پروگرام ڪرائيندا آهيون ڇو جو اسپورٽس کان سواءِ ماڻهون ذهني بيمارين ۾ مبتلا ٿي وڃي ٿو اسپورٽس انسان جي صحت لاءِ تمام ضروري آهي.   محمد عمر چنا  ميڊيڪل جو شاگرد آهي ۽  ٽيسٽن جون مشينون ڊي.سي.او کان وٺي ڄامشورو ڪالوني ۾ هڪ فري ڪئمپ لڳرائيندو آهي جنهن ۾ ماڻهن جون هيپاٽائٽس بي ۽ سي جون ٽيسٽون ڪيو ويندويون آهن محمد عمر چنا جو چوڻ هو ته اڳتي به ڪالوني جي لاءِ يا ڪالوني کان ٻاهر سماجي ڪمن جا موقعا مليا ته ضرور ڪنداسين ۽ هن مهل تائين بغير ڪنهن لالچ جي ڪم ڪيا آهن ۽ ياد رهي ته اسان جي سماجي ورڪرن جي ٽيم جو ڪنهن به سياسي پارٽي سان تعلق ناهي  ان سان گڏوگڏ اسان پنهنجي ڪالوني ۾ هڪ بلڊ ڪئمپ لڳائي هئي جنهن جو مقصد هيو ته اسان پنهنجي ڪالوني وارن جي بلڊ گروپ جي سڄاڻ رکي سگهون ان ڪئمپ ۾ اسان ماڻهن جي بلڊ گروپ جي لسٽ ٺاهي ۽ انهن جي رابطي جا نمبر ورتا جيئن اسان پنهنجي ڪالوني وارن جي سروي ۾ مدد ڪري سگهون اسان جي ماڻهن ان ڪئمپ ۾ ڀرپور ساٿ ڏنو ۽ اسان ٽي سئو کان وڌيڪ ماڻهن جي رجسٽريشن ڪئي                       
       فهيم احمد ميمڻ  
2k16/MMC/20

Unchecked
Not impressive. Get some comments. compare contrast
پروفائل                                                         
محمد عمر چنا (سما جي ورڪر)                                
فهيم احمد ميمڻ

 
 
ڄامشورو شهر ۾ سماجي ورڪر ته گهڻا آهن پر محمد عمر چنا  هڪ نوجوان سماجي ورڪر آهي جيڪو  پنهنجي تعليم سان گڏوگڏ سماج جي ڀلائي جا ڪم سرانجام ڏئي رهيو آهي محمد عمر سنڌ يونيورسٽي جي شعبي مائڪرو بائلاجي ۾ فائنل ايئر جو شاگرد آهي.


محمد عمر چنا جي پيدائش آر. بي.بي ڪالوني
ڄامشورو  ۾ اڻويهه سئو پنجانوي عيسوي ۾ ٿي.
محمد عمر چنا تمام فخر محسوس ڪندي چيو ته مان الله تعالٰي جو شڪر گذار آهيان جو مان انسانيت جي ڀلائي لاءِ هميشه سوچيندو رهندو آهيان . محمد عمر چنا پنهنجي ڪالوني جو سماجي ورڪر آهي جنهن وقت به ڪالوني کي سماجي ورڪر جي ضرورت پئي آهي ته هن هميشه پنهنجي ڪالوني جي لاءِ ڪجه بهتر ڪيو آهي. انهن سماجي ڪمن مان ڪجه هي آهن جيئن سياري جي يا اونهاري ۾ مڇرن جو تعداد تمام گهڻو ٿي ويندو آهي ۽ اهي مڇر انساني صحت لاءِ تمام نقصان ڪار پيدا ٿي سگهندا آهن  ته اسان انهن مڇرن کي ۽ انهن جي انڊن ۽ ٻچن کي ختم ڪندا آهيون ۽ دوائن جا پئسا ايم.پي.اي ۽ ايم.اين.اي يا ڪالوني مان چندو ڪري انهن مڇرن جي خلاف استعمال ڪندا آهيون ۽ انهن دوائن سان مڇرن جو جڙ کان خاتمو ٿي ويندو آهي ۽ اسان ڪالوني ۾ رهندڙ ماڻهن کي سُک جو ساه کڻڻ ۾ مدد ڪندا آهيون انکان علاوه ٻيا به ڪافي ڪم ڪيا آهن جنهن ۾ اسپورٽس پروگرام ڪرائيندا آهيون ڇو جو اسپورٽس کان سواءِ ماڻهون ذهني بيمارين ۾ مبتلا ٿي وڃي ٿو اسپورٽس انسان جي صحت لاءِ تمام ضروري آهي.  
محمد عمر چنا  ميڊيڪل جو شاگرد آهي ۽  ٽيسٽن جون مشينون ڊي.سي.او کان وٺي ڄامشورو ڪالوني ۾ هڪ فري ڪئمپ لڳرائيندو آهي جنهن ۾ ماڻهن جون هيپاٽائٽس بي ۽ سي جون ٽيسٽون ڪيو ويندويون آهن محمد عمر چنا جو چوڻ هو ته اڳتي به ڪالوني جي لاءِ يا ڪالوني کان ٻاهر سماجي ڪمن جا موقعا مليا ته ضرور ڪنداسين ۽ هن مهل تائين بغير ڪنهن لالچ جي ڪم ڪيا آهن ۽ ياد رهي ته اسان جي سماجي ورڪرن جي ٽيم جو ڪنهن به سياسي پارٽي سان تعلق ناهي
ان سان گڏوگڏ اسان پنهنجي ڪالوني ۾ هڪ بلڊ ڪئمپ لڳائي هئي جنهن جو مقصد هيو ته اسان پنهنجي ڪالوني وارن جي بلڊ گروپ جي سڄاڻ رکي سگهون ان ڪئمپ ۾ اسان ماڻهن جي بلڊ گروپ جي لسٽ ٺاهي ۽ انهن جي رابطي جا نمبر ورتا جيئن اسان پنهنجي ڪالوني وارن جي سروي ۾ مدد ڪري سگهون اسان جي ماڻهن ان ڪئمپ ۾ ڀرپور ساٿ ڏنو ۽ اسان ٽي سئو کان وڌيڪ ماڻهن جي رجسٽريشن ڪئي
    
                                    فهيم احمد ميمڻ

2k16/MMC/20 

Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi

Department of Media and Communication studies University of Sindh, Jamshoro 

Tuesday 22 March 2016

Jain temple of Gorri Aakash Hameerani

U used secondary data. Very little about present position is given. 
 U should have talked with  villagers and some experts of archeology etc. some one from district adminstration.
Mind it Feature means  reporting based piece. Porper file name and writer's name in the write-up is must  
Jain Temple at Gorri by Aakash Hameerani
گوڙي جو مندر
 گوڙي جو مندر پنهنجي هڪ الڳ سڃاڻپ ۽ حيثيت رکي ٿو، ڳوٺ گوڙي جي اوڀر پاسي اسلام ڪوٽ ۽ ننگرپارڪر روڊ تي موجود هن مندر متعلق گهڻو ئي لکيو ويو آهي ۽ اسان جي ڏيهه جي ڏوٿين ڀٽن ڀر ۾ موجود هن مندر کي ڪينئن ڏٺو آهي، اچو ته اُن جو مختصر جائزو وٺون.

سنڌ جو نامياري محقق ڊاڪٽر ميمڻ عبدالمجيد سنڌي، عبدالقادر منگي جي پاران مُرتب ڪيل ڪتاب “ٿر”  ۾ گوڙي مندر بابت لکي ٿو ته، “ننگرپارڪر کان 28 ميلن جي مفاصلي تي ۽ ويراواهه کان 14 ميلن جي مفاصلي تي گوڙي نالي هڪ ڳوٺ قائم آهي، هي ڳوٺ مارئي جي ڳوٺ ڀالوا کان 3 ميل اُتر طرف آهي، اُن جي ڀرسان ڏهر ۾ گوڙي جو مندر آهي، جيڪو 1376ع ۾“ اوسواڙ” ذات جي  شاهوڪار فرد  “منگهي” ٺهرايو، هن کي گوڙي جا ڏهرا به چيو ويندو آهي. هي جين ڌرم جو مندر هيو . جين ڌرم جو باني مهاوير هو. جين ڌرم جو ٽيويهين ڌرم_نيتا پرسوناٿ هو، پرسوناٿ کي عام طور تي “پارسناٿ” به چيو ويندو آهي، پارسناٿ گرو گورکناٿ جو چيلو هو، کيس گوڙيچو به چيو ويندو هو، جئين ته هن ڳوٺ ۾ پارسناٿ جا پوڄاري جين مت جا ماڻهو رهندا هئا انهي ڪري هن ڳوٺ تي پارسناٿ جي گرو گوڙيچو جي نالي پٺيان گوڙي جو نالو پيو ۽ مندر کي گوڙي جا ڏهرا سڏيو ويو”.

هن مندر کي وقت به وقت نقصان رسندو رهيو آهي، اُن هوندي به جيڪي آثار ۽ اهڃاڻ ڏسڻ ۾ اچڻ ٿا، ته هي نهايت ئي خوبصورت مندر هو، جنهن تي ڏاڍي ڪاريگري سان چٽسالي ٿيل آهي،  مندر جي اڏاوت، جوڙجڪ، چٽسالي ۽ چٽيل تصويرون، تعمير ۽ چٽسالي جو اعلئ نمونو پيش ڪن ٿيون، جيڪي اُن دور جي  فن جي  ڪمال کي اجاگر ڪن ٿيون.
هن مندر بابت ڪئپٽن رئڪس پنهنجي ڪتاب ٿر ۽ پارڪر ۾ لکيو اٿس ته،  “1715 ۾ هن مندر جي مرمت ٿي هئي، پر ويو ٺهندو ۽ ويران ٿيندو، “تروٽ ” صاحب جڏهن هن علائقي جو پوليٽيڪل سپرنٽيڊنٽ (1842ع کان 1871ع تائين) هو، تڏهن 1859ع ۾ ننگرپارڪر ۾ سوڍن بغاوت ڪئي، انهي زماني ۾ تروٽ مندر جي هڪ حصي کي بارود سان ڊاهي ڇڏيو،  انهي ڪري جو کيس شڪ هو ته سوڍا مندر ۾ لڪي پنهنجي حڪومت خلاف فساد برپا ڪرڻ لاءِ رٿون رٿي رهيا آهن”.

مندر جي ٻاهران، پر احاطي اندر هڪ ڀونئرو آهي، جنهن ۾ هيٺ وڃڻ لاءِ ڏاڪڻيون آهن، البت هينئر ان ۾ اندر وڃڻ ڀوائتو آهي ۽ مختلف جانورن ۽ چمڙن جي رهڻ ڪري بدبو هجڻ سبب ماڻهو انڌار ڀونئري جي هڪ ڏاڪڻ تائين پُڻ هيٺ لهي نه ٿو سگهي. ان ڀونئري بابت اتان جي ماڻهن جو ن عجيب و غريب روايتون آهن. ڳوٺ گوڙي جي رهواسي مانو ڀيل (جيڪو ڪيترن ئي سالن کان مندر جي سار سنڀال ڪندو پيو اچي) جو هن ڀونئري بابت چوڻ آهي ته “ اهو ڀونئرو ان وقت يوگين جو ننگرپارڪر تائين وڃڻ جو رستو هو، بعد ۾ سوڍن جو پارڪر تي قبضي کان پو اهو يا ته بند ڪرايو ويو يا ته جينين جي لڏپلاڻ کان پو سار سنڀال نه ٿيڻ ڪري، ماڻهن هن  ڀونئري بابت  پُراسرار  روايتون گهڙي، هن ڀونئري   کي وڌيڪ  پُراسرار بڻائي ڇڏيو . جامع ۽ صحت مند تحقيق نه ٿيڻ سبب هي ڀونئرو تاريخي حيثيت هڌحاصل نه ڪري سگهيو” هن ڀونئري جي کوٽائي  ڪئپٽن جي_ جي ولسن نالي هڪ شخص ڪرائڻ جي ڪوشش ڪئي، پر ڪم مڪمل نه ٿي سگهيو.



مندر ۾ ڪتب آيل پٿر، سنگ مرمر ته نه آهي، پر لڳ ڀڳ اُن جهڙو ئي آهي، ڀاسجي ٿو ته هي پٿر جوڌپور مان آندو ويو هو، مندر جي عمارت جي اگيان دالان آهي، جنهن جي ڇت گولائي تي آهي ۽ پٿر جا ٿنڀا اٿس. گنبذ  جي ڀرسان ٻاهران گول چبوترو آهي، جنهن جي اندرين طرف چوڌاري عورتن ۽ مردن جون تصويرون چٽيل آهن. دالان کان پوءِ هڪ وڏو صفحو آهي، جنهن جي ٻنهي طرفن کان ڇهه ڇهه ڪوٺيون آهن انهن جون ڇتون به گنبذن واريون آهن. پهرين صفحي کان پو۽ ٻيو صفحو به آهي، پر اُن جو پٺيون پاسو ڊهي ويو آهي، ڪوٺيون ننڍيون آهن، ائين ٿو معلوم ٿئي ته انهن ڪوٺين ۾ هڪ هڪ ساڌو ويهي يوگ پچائيندو هو.

مندر جي وچ ۾ مرڪزي ڪوٺي پُڻ آهي،  جن ۾ پارسناٿ جي مورتي رکيل هوندي هئي، اها هن وقت غائب آهي اُن جي گم ٿيڻ جو پڪو ثبوت اڃان تائين ملي ناهي سگهيو. پارسناٿ جي ان مورتي کي ماڳ (هندي مهينو) جو چوڏهين تاريخ تي ٻاهر ڪڍي ويندي هئي ۽  پوڄارين کي مورتي جو درشن ڪرايو ويندو هو اها پُڻ روايت آهي ته پارسناٿ جي ان مورتي ۾ سون جون ٻه اکيون لڳل هيون، جيڪا مورتي چوري ٿيڻ کان اڳ چوري ٿيون هيون. 

  مُسلسل برساتون نه پوڻ ڪري ٿر ۾ سياحن جي آمد جي رفتار پُڻ ڪمي آئي آهي ۽ مندر جي پرگهور لهندڙ  مقامي ڳوٺاڻو مانو ڀيل پُڻ اهڙي صورتحال کي ڏسي ڳوڙها ڳاڙي ٿو.   حڪومتي بيحسي جي ور  چڙهي ويل هن مندر جي بچاءَ لاءِ رضاڪارانه خدمتون ڏيندڙ جهور پوڙهي ماني ڀيل جي اکين جا ڳوڙها هاڻ ته سڪي ويا آهن پر اهو وڏي دانهن پڻ رکن ٿا.
ٿر جي سفر ڏي نڪرندڙ  سياح، ننگر جي نگري جي حاضري ڀرڻ کان اڳ ۾ هن مندر کي ڏسڻ سهانو سفر سمجهن ٿا. سنڌ جي مختلف شاعرن جي هن مندر جي اطاحي تان حاضري ڀرڻ کان پوءِ ڏات جي وسيع ميدان تي صبع آزمائي ڪندڙ  سرجڻهارن  هن مندر کي پُڻ  سٽن ۾ سموئيندا رهندا آهن.
گوڙي مندر ۾
مون ڪلهه ڏٺو توکي
ڄڻ پنهنجي اندر  ۾.
Practical work crreid under supervision of Sir Sohail Sangi